در آستانه ميلاد مبارك حضرت صديقه طاهره سلام الله عليها، مرجع عاليقدر شيعه حضرت آيت‌الله العظمي صافي گلپايگاني مدظله الوارف با حضور در مجتمع عالي امام خميني (ره) قم، در همايش عظيم دفاع از امامت و ولايت در خطبه حضرت زهرا سلام الله عليها كه با حضور صدها نفر از طلاب ايراني و خارجي مقيم و اساتيد حوزه علميه برگزار شده بود، بيانات ارزشمندي را ايراد فرمودند.

 

اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم الحمدلله رب العالمين و الصلاة و السلام علي خاتم الانبياء و المرسلين و سيد الاولين و الاخرين سيدنا ابي القاسم محمد و علي آله الطيبين الطاهرين المعصومين و لاسيما مولانا بقية الله في الارضين، و اللعن علي اعدائهم اجمعين الي يوم الدين.

قال الله تعالي:

«وَإِذْ  قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يا مَرْيمُ إِنَّ اللهَ اصْطَفَاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ»[2]

و قَالَ رَسُولُ الله صلي الله عليه وآله و سلم:

«يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلُّ مَا كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ‏ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّة حَتَّى لَوْ أَنَّ أَحَدَهُمْ

دَخَلَ جُحْرَ ضَبٍّ لَدَخَلْتُمُوه»‏[3]‏

بنده افتخار مي‌كنم كه در اين مجلس روحاني و معنوي - كه انشاءالله مورد توجه و عنايت حضرت ولي‌عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف خواهد بود، و ملائكه آسمان در اينجا حضور دارند- شرف حضور دارم.

مجلس، بسيار ملكوتي است، و زبان ما در توصيف اين مجالس - كه جهت آشنايي مردم با حقايق مكتب اهل بيت عليهم السلام، مخصوصاً حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها برگزار مي‌شود- الكن و قاصر است؛ در عين حال بايد افتخار كنيم، و اين توفيقات را مغتنم بدانيم، و قدردان و شكرگزار آن باشيم.

در مقدمه بحث، ولادت با سعادت حضرت زهرا سلام الله عليها را به پيشگاه اقدس حضرت مولانا بقية الله ارواح العالمين له الفداء، و خدمت همه شيعيان و شما بزرگواران؛ اساتيد و علما و فضلا كه در اين مجلس نوراني شرف حضور داريد تبريك عرض مي‌كنم، و اميدوارم كه همه ما از بركات اين توسّلات و تعظيم شعائر بهره‌مند باشيم.

در فضائل حضرت زهرا عليها السلام و شعب وجودي آن حضرت هر چه بخواهيم بگوييم، اگر عمر دنيا را هم داشته باشيم، نمي‌توانيم آن را به پايان برسانيم.

وجود مبارك حضرت رسول اكرم صلوات الله عليه و آله پدر بزرگوار آن حضرت هم اراده داشتند كه ايشان را به همگان و آيندگان معرفي كنند، ولي اوضاع و احوال آن دوره، و عدم قابليت مردم اين را اجازه نمي‌داد تا حقايق وجودي حضرت زهرا سلام الله عليها معرفي شود.

تا آنجايي هم كه رسول خدا صلي الله عليه و آله ايشان را معرفي كردند، نشان‌دهنده مقام والا و الهي ايشان است. همين روايت مشهور «إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي‏ فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي»[4] كه به تعابير و الفاظ متعدد و در موارد مختلف از حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم صادر شده و در كتب شيعه و اهل سنت روايت شده است نشان از مقام بسيار بلند و والاي ايشان دارد.

بنده يك وقتي همه كتاب نهايه ابن اثير كه پنج جلد است را مطالعه مي‌كردم، به روايات زيادي در ذكر اهل بيت عليهم السلام كه نويسنده به آن استشهاد كرده بود برخورد نمودم، و برخي از آنها را يادداشت كردم؛ مثل «فَاطِمة بَضْعَةٌ مِنِّي يُضْحِكُني مَا يُضْحِكُك»، يا «إنَّما فَاطِمَةُ حذية من النور»، و يا «إنَّما فَاطِمَةُ حلية مِنّي يُبْغِضُني مَا يُبْغِضُها ». البته احاديث ديگري هم نقل شده است آن هم از كسي مانند پيامبر صلي الله عليه و آله كه «وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‏ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى‏»مي‌باشد.[5]

نگاه به روايات نقل‌شده در باب حضرت زهرا سلام الله عليها، نشان مي‌دهد كه حضرت رسول اكرم صلوات الله عليه و آله در مجالس مختلف و در طي مناسبت‌ها و فرصت‌هاي متعدد بر فضايل آن حضرت تأكيد داشتند، و همه نشانگر اين است كه حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله عنايت تام داشتند تا دختر بزرگوار خودشان را به مردم معرفي كنند كه براي مردم الگو باشد، و مردم از علوم الهي آن حضرت استفاده كنند.

يا همين مرتبه اصطفاء كه خداوند متعال راجع به حضرت مريم مي‌فرمايد: «وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يا مَرْيمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ»، مطلب بسيار مهمي است.

در قرآن در چند جا هست كه از اصطفاي بعض بندگان صالح سخن به ميان آمده است. مرحوم جزائري هم كتاب كوچكي به نام الصَّفوَة دارند كه اين آيات را بررسي نموده است، مثل آيه «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَينَا مِنْ عِبَادِنَا»[6]إِنَّ اللهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ»[7] كه نشان مي‌دهد، اصفاء در امم قبل از امت پيامبر صلوات الله عليه وآله سابقه داشته است.، و يا «

ملاحظه اين آيات، و دقت در روايتي كه وجود مبارك پيغمبر صلوات الله عليه و آله مي‌فرمايد: «يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلُّ مَا كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ‏ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّة حَتَّى لَوْ أَنَّ أَحَدَهُمْ  دَخَلَ جُحْرَ ضَبٍّ لَدَخَلْتُمُوه» نشان مي‌دهد كه در امت پيامبر صلوات الله عليه و آله هم، مقام اصطفاء وجود دارد و كساني هستند كه به اين مقام رسيده‌اند.

يكي از آنها به معني حقيقي كلمه و به تأييد قرآن كريم، آنجا كه مي‌فرمايد: «إِنَّمَا يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»، حضرت زهرا سلام الله عليها است.

شما همين خطبه بالبديهة آن حضرت در مسجد النبي صلي الله عليه و آله آن هم در آن مجلسي كه هيچ كس نمي‌توانست با آن خفقاني كه درست كرده بودند حرف بزند را ملاحظه كنيد.

هنگامي كه حضرت زهرا سلام الله عليها لب به سخن گشودند، مثل اين‌كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم با مردم تكلّم مي‌كنند همه ساكت شدند و خيلي از مردم گريه مي‌كردند.

نكته مهم ديگر اين خطبه، كيفيت آمدن حضرت زهرا سلام الله عليها به مسجد است. وقتي كه خواستند تشريف بياورند، در كمال عظمت و در حالي كه عده‌اي از زنان بزرگوار اطراف ايشان را گرفته بودند آمدند، و در مسجد پرده كشيدند، آن‌طور كه ابن اثير در النهاية مي‌گويد: «إنها خرجت في لمة من نسائها تتوطأ ذيلها إلى أبي‌بكر فعاتبته»؛ يعني آن حضرت ابوبكر را سرزنش كردند، و توبيخ حضرت زهرا سلام الله عليها عادي نيست، بلكه توبيخ كسي است كه اهل اصطفاست.

حقيقتاً عالم اسلام مديون  همين خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها مي‌باشد، و اگر اين خطبه نبود، شايد همه گمراه مي‌شديم چون كه كسي نه مي‌توانست امير المؤمنين را بشناسد و نه ساير ائمه طاهرين عليهم السلام را، و نه حتي وجود حضرت ولي‌عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف را كه پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به حضرت زهرا عليها السلام در برابر اوضاعي كه مي‌خواست پيش بيايد مخصوصاً مصيبت فقدان حضرت رسول صلي الله عليه و آله در مقام دلداري به حضرت زهرا سلام الله عليها، بشارت داده بودند كه: «أبشِرى يَا فَاطِمَةُ إنَّ المَهدِيَّ مِنْك»[8] من به تو بشارت مي‌دهم كه مهديّ از توست. اين معناي بسيار بالا و ارزشمندي است.

مطلب ديگري كه در فضيلت حضرت زهرا سلام الله عليها مي‌توان گفت، وجه تسميه آن حضرت به بتول است، كه برخي گفته‌اند «لِاِنْقِطاعِهَا عَنْ نِسَاءِ زَمَانِها فَضْلاّ و دِيناً وَ حَسَباً» البته احتمال ديگري هم مي‌رود كه از همه بالاتر است: «وَ قِيل لِاِنْقِطاعِهَا عَنِ الدُّنْيا إلَى اللّهِ» ، يعني هويت حضرت زهرا سلام الله عليها اين بود كه از دنيا بريده و به خدا متصل شده بود. آري حضرت زهرا عليها السلام الگويي بزرگ براي دفاع از حق و ولايت است و روش و سيره آن حضرت بخصوص عبادت، زهد، تقوي، ترك دنيا و پارسايي ايشان و نيز روش همسرداري و تربيت فرزند ايشان براي همه اسوه و سرمشق است.

در هر صورت بنده تشكر مي‌كنم، و اميدوارم كه دست توسل ما از ذيل عنايات اهل بيت عليهم السلام و معارف و مكتب آنها كه هر چه بخواهيم از خداشناسي و امام‌شناسي و ... در اين مكتب است كوتاه نگردد، و بتوانيم از ذخاير اين بيت اخلاق و معرفت و تربيت استفاده كنيم، مخصوصاً در اين زمان و شرائط كه دنيا آمادگي براي شنيدن اين مطالب و حقائق را دارد.

البته اين مسئوليت بيشتر بر عهده علما، فضلا و طلاب حوزه‌هاي علميه است كه مكتب اهل بيت عليهم السلام، و ذخاير علمي اين مكتب يعني قرآن مجيد، نهج البلاغة، صحيفه سجاديه، صحيفه ثانيه، صحيفه ثالثه، و صحيفه رابعه و ادعيه‌اي كه به ما رسيده است را به دنيا معرفي نمايند كه الحمدلله غني‌ترين اُمَم در علم و معرفت ما هستيم. والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته.

 

---