جمعه: 1403/01/31
نسخه مناسب چاپSend by email
پيام مرجع عاليقدر حضرت آيت اللّه العظمى صافي گلپايگاني مدّ ظلّه العالي به سلسله همايش طرح اعتقادي- آموزشي بصائر
پيام مرجع عاليقدر به همايش بصائر

 

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
قال اللّه تعالى: «قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِینٌ* یهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَیخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ »(المائدة/15و16)
السّلام علیکم و رحمة اللّه
با عرض احترام به حضّار گرامی و تقدیر از برنامه ای که چند سال است به عنوان «طرح اعتقادی- آموزشی بصائر» انجام می شود و با تأکید بر لزوم کار و اهمیّت تبلیغ در شرایط کنونی که فعالیت های اضلالی زیاد گشته و مخصوصاً نسل جوان را هدف قرار داده و به تضعیف سنت های ثابته و تخریب ساختارهای مقدّس اهتمام دارند، ارائه محتواهای اعتقادی و تقویت مبانی دینی، تحت عنوان مذکور، عالیة المضامین و کثیرة ‌الجوانب است.
این موضوع در هر حد در جامعه و دانش پژوهان و دانشگاهیان و سایر اصناف مطرح شود موجب رشد معرفت و شعور دینی و درک مقاصد وحیانی می گردد.
جاذبه قرآن مجید که با آن سرعت، عالم انسانیت را متوجه به اسلام و معارف آن نمود از آن زمان تا به حال که چهارده قرن گذشته همواره زنده و بیشتر از پیش جالب و جاذب است و این قرآن است که علی الدّوام دل‌ها را به ایمان جذب می نماید. اعلامیه جهانی و آزادی بخش آن مثل «تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ» و «إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى» و «إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ» همیشه و در هر دوره و عصر، گوش و دل بشر را می نوازد.
لسان انبیاء و زبان وحی و زبان قرآن در دل ها چنان نفوذ و تأثیری دارد که هیچ زبانی این تأثیر را ندارد. اگر زبان همه حکماء و به اصطلاح اهل معقول و نوابغ و ارباب فنون فلسفی یک زبان باشد، در باوربخشی و ایمان به غیب قطعاً یک صدم اثر زبان قرآن را ندارد. هیچ کدام توفیقی که تمام باشد نداشته‌اند و سخنانشان در این موضوع بیشتر مانند آب در غربال کردن بوده و گاه خودشان هم از نعمت ایمان محروم شده و در مسائلی مانند ربط حادث به قدیم و معاد عالم دیگر کسی را به باور نرساندند بلکه گمراه شده اند.
الهیات و معارف عالی بشری فقط با زبان قرآن و زبان رسول اکرم و ائمه علیهم السلام و نهج البلاغه و صحیفه کامله در دل ها نفوذ می کند.
مکتب های دیگر نمی توانند و نتوانسته اند قلوب را فتح نمایند. اگر زبان قرآن و آن آیات رسا نبود، مکتب هایی که از عصر بنی امیه آغاز گردید و در عصر بنی عباس رایج شد و در برابر مکتب قرآن وارد مدرسه اسلام و قرآن گردید، کمترین اثری نداشتند. فقط اسلام را تا حدی از سیر به جلو بازداشتند و تنها معارف نورانی قرآن بود که اسلام را به این وسعت خارق العاده رساند.
قرآن کریم بیش از آنکه کتاب چهارده قرن پیش و کتاب جوامع کوچک دنیا باشد کتاب امروز و جامعه بزرگ جهانی امروز است و بیش از آن که کتاب امروز باشد کتاب فرداها و عصرهای آینده است. آنچه ثابت و مسلّم است مجد و عظمتی که برای مسلمانان به آن صورت بی نظیر فراهم شد از برکت تعالیم قرآن بود و هر سستی و ضعفی که در هر عصر و زمان در ارکان جامعه مسلمین پیدا شد در اثر دوری از قرآن و هدایت های آن و دوری از مبیّن و معلّم اصلی قرآن بود و یگانه راه جبران خسارت ها و ترمیم ضعف ها بازگشت به قرآن است.
بنابر این بهترین خدمت به جامعه مسلمانان به خصوص نسل جوان و راه رستگاری و نجات از هر گونه ضعف و استضعاف، قرآنی شدن و قرآنی ساختن جامعه است.
باید همه مبلغ قرآن باشیم و حقایق آن را به دنیای معاصر که سخت تشنه حقیقت و معنویت است برسانیم و مؤسسات تحفیظ قرآن و تدریس قرائت قرآن و تفسیر و بیان علوم قرآن را هر چه ممکن باشد گسترش دهیم و با این مؤسسات همکاری و معاضدت تنگاتنگ داشته باشیم که خوشبختانه گرایش جامعه به خصوص جوانان مؤمن و آگاه به قرآن بسیار موجب امیدواری و علامت رشد و آگاهی و بیداری است. مراکز تعلیم قرآن و دارالتعلیم ها رو به ازدیاد و حفظ و تعلیم و تعلّم قرآن موجب فخر و مباهات است.
نکته‌ای که در این حرکت وسیع و قرآنی باید به آن توجه داشت هشدار حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه وآله در حدیث متواتر ثقلین است که باید تمسّک به قرآن با تمسّک به عترت و ائمّه طاهرین علیهم السّلام توأم و مقرون به هم باشد. آنچه بر حسب این حدیث قطعی و مسلّم، امان از ضلالت و گمراهی است تمسّک به ثقلین قرآن و عترت است.
پرواز به سوی مدارج و معارج قرب الهی با این دو بال صورت می‌گیرد و با ترک هر کدام، پرواز تنها با دیگری امکان پذیر نیست. صرف یاد گرفتن قرآن بدون تمسّک به هدایت های ائمّه طاهرین علیهم السّلام و ولایت آنها و معرفت مقامشان میسّر نمی‌شود و الّا امثال حجّاج‌ها در قرائت صحیح قرآن و درک فصاحت و بلاغت آن مهارت داشتند ولی مصداق «ربّ تال القرآن و القرآن یلعنه» بودند.
بنابر این لازم است که مؤسسان این مراکز قرآنی با آگاهی و هوشیاری این نکته را که بسیار مهم است در برنامه ها و اساسنامه های خود منظور فرمایند.
در پایان با تضرع، از درگاه خداوند متعال ظهور موفور السرور موعود قرآن و صاحب آن حضرت بقیة اللّه مولانا المهدی ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء را از خدای متعال مسألت می نمایم و امیدوارم که شرکت کنندگان و برگزارکنندگان این برنامه پرمحتوا و سودمند، تحت حمایت و عنایات آن حضرت مؤفّق و مؤیّد باشند. والسّلام علیکم و رحمة اللّه.
 
اقلّ المعتصمین بحبل التمسّک بالثّقلین
  لطف الله صافی

شنبه / 10 شهريور / 1397