عید قربان، روز امید(فرازهای مهمی از خطبه امیرالمؤمنین علیه‌السلام در عید قربان)
بدانید كه حرمت امروز بزرگ است. به بركت و بخشش و آمرزش در این روز، امید بسیار است.
پس بسیار به یاد خدا باشید و براى رسیدن به ثواب توبه و بازگشت به سوى خدا و تضرع و زارى و ناله و فروتنى را پیشه خود سازید، زیرا خداى مهربان و دوست، توبه بنده را قبول نموده و گناهانش را ببخشاید نیكو عبادت كنید و گواه به حق باشید و میل و رغبت داشته به آنچه خداوند از واجبات بر شما فرض و واجب قرار داده و امر به معروف و نهى از منكر نمائید و یاور و پشتیبان ضعیف باشید و مظلوم را یارى نمائید و دوست ستمكار و شكاك را با قدرت بگیرید و به زنان خود و غلام و كنیز نیكى كنید و در گفتار خود راستگو باشید و امانت را به صاحبش برگردانید و به عهد و پیمان وفادار باشید و در عدالت و دادگسترى پابر جا باشید. كیل و میزان را به درستى بپردازید.
به درستى در راه خدا جهاد نمائید و زندگى كوتاه دنیا، شما را فریب ندهد و فریب شیطان را نخورید.

(فرازی از خطبه امیرالمؤمنین علیه السلام در روز عید قربان)

نجوای عاشقانه
بارپروردگارا! امروز، روزی مبارك است. گدا، جوینده، مشتاق و بیم‌ناك همگی در محضر تو حضور دارند و تو نیازهایشان را می‌بینی.
بارخدایا! من به تو نیازمند و تو از من بی‌نیاز هستی. و هرگز خیری به دست نیاورده‌ام مگر از سوی تو.
و برای آخرت و دنیایم، چشم امید به كسی غیر تو ندارم.

(فرازی از صحیفه مباركه سجادیه)

اعمال شب و روز عید
شب عید قربان را كه درهای آسمان تا صبح به روی بندگان خدا گشوده است پاس می‌داریم. و در این شب عزیز، رو به سوی حریم ملك پاسبان امام خوبان حضرت سیدالشهدا‌علیه‌السلام می‌نماییم و زیارت‌نامه می‌خوانیم. و با همان حال تضرع و نیاز به سوی خداوند بی‌نیاز، دعای شریف یا دائم الفضل علی البریة را زمزمه می‌كنیم.
صبح این عید بزرگ، با آب طاهر، آلودگی‌های ظاهر و باطن را شست‌وشو می‌دهیم و با غسل به سوی مصلای نماز عشق به راه می‌افتیم.
نماز ملكوتی عید قربان را در صفوف ‌بهم‌پیوسته مؤمنان و با قلب‌هایی لبریز از شوق به سوی معبود به‌پا می‌داریم و دعای شریف ندبه، این دعای ضجه و زاری از هجران یار را نجوا می‌كنیم.
و نیز صحیفه مباركه سجادیه را در دستان رو به آسمان می‌گیریم و می‌خوانیم دعای حضرت زین العابدین علیه آلاف التحیة‌ و الثنا را در این عید شریف.
در این روز عزیز، حیوانی را كه نماد نفس خویش است به سوی قربان‌گاه می‌‌بریم و با ذبح آن، نفس خویش را در درگاه الهی قربانی می‌كنیم و اولین خوردنی آن روز را از گوشت آن قرار می‌دهیم.
.... و سرانجام با پرونده‌ای درخشان از انوار الهی دعا و پیروزی در جهاد اكبر، یعنی جهاد با هواهای نفسانی و قربانی نفس امر كننده به بدی‌ها، این روز عزیز را به پایان می‌رسانیم به امید آن‌كه به رضوان ‌خداوند نایل گردیم.