جمعه: 1403/01/10
نسخه مناسب چاپSend by email
اسوه وقار و جلال(میلادیه حضرت زینب کبری سلام الله علیها)
اسوه وقار و جلال(میلادیه حضرت زینب کبری سلام الله علیها)
سروده‌ی آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره الشریف
جهان ز مولد زینب چو خویشتن آراست
 عنایت ازلى جلوه كرد از چپ و راست‏
 
زنى چگونه زنى، فخر عالم و آدم‏ 
زنى كه چون پدر و مام، عروة الوثقى است‏
 
ولیّة الله و عین ‏الله و لسان ‏الله‏
 زنى بزرگ كه الگوى دانش و تقوا است‏
 
زنى كریمه، زنى عالم علوم خفى
 زنى كه پایه‌ قَدرش ز آسمان بالا است‏
 
زنى ستوده، زنى اسوه‌ وقار و جلال‏ 
 زنى كه خواهر و هم ‌رزم سیّدالشهدا است‏
 
زنى بزرگ، زنى قهرمان كوفه وشام‏
 زنى كه معدن صبر و عفاف و شرم و حیا است‏
 
زنى چگونه زنى، آیت كمال ابد
 زنى كه درگه او مشعر و مِنا و صفا است‏
 
زنى تهمتن و شیر افكن و على هیبت‏
 زنى كه بانوى بى‏مثل روز عاشوراست‏
 
زنى معلّمه‌ مكتب نبوّت و وحى‏ 
 كه خود معلّمه مكتب كمال و وفا است‏
 
زنى عظیمه، بزرگ و عزیز و نیرومند
 زنى كه باقى از او انقلاب كرب و بلا است‏
 
عظیمه گر چه همى بوده است وخواهد بود 
 و لیك زینب كبرى عظیم در عظما است‏
 
زنى به منطق و گفتار، حیدر كرّار 
 زنى كه در شرف و مجد، ثانى زهرا است‏
 
مقام ومشهد او در دمشق و قاهره هست‏
 دلیل آن كه حقیقت، مدار عزّ و بقا است‏
 
از آن خطابه كه در مجلس یزید سرود
 هنوز ولوله و شور در زمین و سما است‏
 
چنان نمود یزید پلید را محكوم‏ 
 كه تا ابد برِ تاریخ، ساقط و رسوا است‏
 
رساند ناطقه ی او به گوش عالمیان‏ 
 كه عزّ و مجد و كرامت از آنِ آل عبا است‏
 
بیان نمود در آن خطبه‌‌ی فصیح و بلیغ‏
كه حق ز باطل وباطل ز حق همیشه جداست‏
 
ره حسین و على، راه حق و توحید است‏ 
 ره یزید و معاویه، راه شرك و خطا است‏
 
سخن ز قدر و جلالش نمى‏ توان گفتن
 كه درك شأن و مقامش وراى بینش ما است‏
 
سرود «لطفى صافى» مر این چكامه‌ ی نغز
 اگر قبول شود بس براى هر دو سرا است‏
 
عتبه بوس آستان ملک پاسبان عالمه غیر معلّمه زینب کبری سلام الله  علیها،
لطف اللّه صافی
جمعه / 26 آبان / 1402