بسم الله الرحمن الرحیم

«وَ نُریدُ أنْ نَمُنَّ عَلَی اَلَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأرض وَنجْعَلَهُمْ أئِمَّةَ وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ»

.. و این صدای خوش و روح‌افزای نوزادی است كه جهان را با قدوم خویش مبارك گردانیده است. نوزاد سر به سجده گذاشت و به یگانگی خدا و رسالت پیغمبر صلی الله علیه و آله و امامت پدران بزرگوارش شهادت داد.

آری؛ سرانجام، شب به دقیقه‌ی آخرین رسید و ثانیه‌شماری شروع شد، ثانیه‌ها هم با كُندی یكی پس از دیگری گذشتند. ناگاه نورانیت و روشنی فوق‌العاده‌ای كه بر نور چراغ‌ها غالب شد، همه را از تولّد نوزاد بشارت داد. نوزاد به دنیا آمد و آخرین رهبر عالم بشریت ولی الله اعظم با جمال جهان‌آرای خود گیتی را مزین و روشن ساخت.

نرجس، غرق در افتخار و مباهات گشت، بانگ تكبیر و تحمید و تسبیح توأم با فریادهای شادی و تهنیت و هلهله طنین‌انداز گشت.

در ملأ اعلی، فرشتگان و كرّوبیانِ عالم بالا از نوزادی كه هم اكنون در خاندان نبوت و ولایت، قدم به عرصه این جهان گذاشته، در سخن بودند.

بهشت را زینت می‌كردند تا محافل جشن و مجالس انس و ذوق ملكوتی برپا كنند. غریو شادی، نغمه‌های روح‌بخش و طرب‌انگیز حور العین، بهشتیان را غرق در حظوظ روحانی كرده بود.

آری؛ این افتخار، مخصوص دودمان نبوّت است كه موعود و نجات دهنده بشر از تجاوز و ستم و آن كس كه برای تأسیس سازمان جهانی اسلامی و اجرای نظام قرآنی قیام فرماید، از آن خاندان با عظمت است.

پیامبر صلی الله علیه و آله خوش دل بود كه فرزندش مهدی به هدف‌های رسالت و دعوت او جامه ی عمل می‌پوشاند و به خاندان خود به خصوص علی و فاطمه و حسنین علیهم‌السلام مژده می‌داد كه مهدی - همان كسی است كه با نهضت بی‌مانند خود بنیان شرك را ویران و اساس توحید و یكتاپرستی را محكم و استوار می‌سازد و فرمانروای كل جهان می‌گردد- از فرزندان آنها است.

او است همان نابغه‌ی بی‌نظیری كه انبیا و اولیا ظهورش را مژده دادند و جهان بشریّت را به قیام آن حضرت، برای تشكیل حكومت حق و عدالت اسلام و صلح پایدار و برچیدن بساط بیدادگران، نوید دادند و همه را به آینده‌ی گیتی امیدوار ساختند.

جهان با همه تحرّكی كه در ناحیه علوم مادّی دارد و با اینكه بشر دست به كار تسخیر فضا شده و به قدرت فكر خود می‌بالد، با كمال تأسف در جنبه انسانیت قدم به جلو نگذاشته و در مدنیت اخلاقی و وجدانی سیر قهقرایی دارد.

فساد اخلاق و بی‌عفتی، فحشا و طغیان شهوت و غضب، زن و مرد را به ستوه آورده و به جهنم نكبت‌ها و انحطاط سوق می‌دهد. التزام به آداب دینی و شعائر مذهبی ضعیف می‌شود و بدترین مظاهر شرك كه استبعاد بشر و ملل و سلب آزادی انسان‌ها باشد، به صورت‌های گوناگون رایج و اركان آن محكم و استوار می‌گردد.

در این جهان، تنها نوری كه نشاط بشر را نگاه می‌دارد و او را امیدوار می‌سازد، همان بشارات انبیا و پیشوایان دینی است كه همه را به آینده جهان خوش‌بین نموده و نور امید را در دل‌ها روشن ساخته است.
همه با اعتماد تمام و قلبی سرشار از نشاط انتظار دارند؛ انتظار كسی را دارند كه این ابرهای تیره ظلم و ستم و فساد را، از افق عالم برطرف كرده و در عالم، برادری و آزادی واقعی را برقرار، و احكام عالی آسمانی را اجرا نماید و بشر را به سوی هدف شریف انسانی رهنمایی فرماید.

شیعیان و مؤمنان به این ظهور، شب و روز نیمه شعبان را جشن می‌گیرند و چراغانی می‌كنند و خیابان و بازار و مغازه‌ها و خانه‌ها را زینت می‌نمایند و غرق در شادمانی می‌شوند و به ملل جهان علاقه خود را به عدل و داد، صلح و برادری جهانی اعلام، و روح شكست‌ناپذیر و امیدوار خود را آشكار می‌سازند.

ای مهدی موعود؛ همه شیعیان و دوستانت آرزومند و منتظرند كه بامداد سعادت آنها و همه مردم جهان طالع شود و با قیام تو تمام دردهایشان درمان گردد و پرچم توحید و عدل و صلح اسلام در سراسر گیتی به اهتزاز درآید:

شاد باش ای عارف نیكو سیر * كاین شب‌ هجران سحر گردد ‌سحر
شاد باش ای خسته‌ی بار فراق * شاد باش ای غرق بحر اشتیاق
می‌‌دمد از لطف حق صبح ظهور *  می‌شود گیتی پر از وجد و سرور
افكند البته از رخ این نقاب * فاش سازد امر حق را بی‌حجاب
می‌كِشد از دشمن حق انتقام * می‌برد از شرك و از اصنام نام
البشاره ای كه داری انتظار * می‌شود آخر سحر این شام تار
البشاره مصلح نیكو سرشت * آید و گیتی كند رشك بهشت
صبر كن صبر ای به هجران مبتلا * كه رسد دوران وصلش بر ملا
البشاره «صافی» صافی ضمیر * كه جوان گردد دگر این چرخ پیر