بسم الله الرحمن الرحیم
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أيّها الشيخ الجليل آية الله الصافي
لقد وصلتني رسالتك القيّمة، التي فحواها إكبارك لما قام به رئيس المحكمة الدستورية النمساويّة السيد كريستوف غرابنفاتر من إبطال حكم المحكمة الجائر الذي كان قد منع المسلمات من حقّهن في ارتداء الحجاب، وشكرك لرئيس المحكمة على هذا العدل والنصرة للحق، وإنّني بدوري أشكرك على هذه الهمة وعلى هذا الاهتمام بشؤون المسلمين في العالم الغربي، فأرجو من الله ان يتقبّل عملك وسعيك في الصالحين وأن ينعم عليكم بالخير والعافية، وأن يمدّكم الله بصحة البدن ووفرة العقل، وكمال الحكمة، فإن الأمة الإسلامية محتاجة في هذا الزمان، المضطرب أوضاعه، المتلاطم أمواجه، إلى مزيد من الحكمة، والتبصر في سعيها إلى الله سبحانه وتعالى، والاجتماع على الكلمة، ونبذ الفرقة وترك الأوهام، وصدق النوايا، والسعي إلى الخير، فإنّه بضاعتنا ومدّخرنا وموردنا و مصرفنا في هذه الدنيا-لو كنّا نعلم-وسبيلنا للنجاة في الآخرة، وإنّ الأمة الإسلامية عاقدة آمالها على علمائها، الذين الواجب في حقّهم أن يكونوا في مستوى ما ترجوه الأمة منهم، ان يطبّبوا أدواءها، ويبرئوا جراحها، ويجمعوا النّاس برشدهم على العمل الصالح المفيد، وعلى حسن الظنّ بالخلق، مسلمين وغيرهم، فإنّه ليس شيء أعظم في التراحم والتودّد، وأدعى إلى الإلف والتحابب من حسن الظنّ، وإنّ الأمة قد عانت كثيرا من التخوّن والتشكيك، والاتهام بالتضليل والفسوق والنفاق وإنّه لم يكن في أمّة في سالف أزمانها، أو حاضرها، من التشتت والهوان والضعف وانحدار الهمة، وغياب الإرادة، والتخلّي عن المسؤولية، كما هو حال الأمة اليوم فلنسخّر-جميعاً-ما بقي لنا من عمر وجهد وحكمة، في سبيل هذا المبدا العظيم، ان نجتمع على التّقى وأن نكفّ عن نبش الماضي، وأن نحسن الظن بالناس، غائبهم وشاهدهم، كما هو حسن ظنّنا بالله، وأن نوكل أمر حسابهم إلى ربّهم فهو أعلم بسرائرهم وعلانيّتهم وما أخفت صدورهم وهو ألطف بخلقه، وأعذر لهم، من بعضهم لبعض، وإنه ليس شيء أجلب لرحمة الله وعفوه، من ان يرانا، متصافين، متآخين، متراحمين، ولعل الله سبحانه وتعالى ينفع الأمة بعلمائها، فلنترك ألقابنا، وانتساباتنا، إن كان ذلك عائقاً في جمع شملنا، و في تكافلنا ووحدتنا، وليكن شعارنا الإسلام، ودستورنا القرآن، وأسوتنا نبيّنا صلى الله عليه وسلم، و آخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين.
دمتم في حفظ الله وعونه
مخاطبكم الساعي إلى إرضاء ربّه
هشام قريسة / جامعة الزيتونة بتونس
ترجمه نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
شیخ بزرگوار آیت الله صافی سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد!
پیام ارزشمند شما که در آن از اقدام رئیس دادگاه قانون اساسی اتریش آقای کریستوف گرابنوارتر مبنی بر ابطال حکم دادگاه غیرعادلانه‌ای که حق پوشیدن حجاب را از زنان مسلمان دریغ کرده بود، تجلیل کرده و از ایشان به خاطر این عدالت‌ورزی و یاری حق تشکر کرده بودید، را دریافت کردم.
من نیز به نوبه خودم از توجه شما به این امر و نیز اهتمام جنابعالی نسبت به مسائل مسلمانان ساکن در کشورهای غربی سپاسگزارم و امید دارم خداوند کار و تلاش شما را در زمره کار و تلاش صالحان بپذیرد و به شما خیر و عافیت عنایت فرموده و از سلامتی جسم و سرشاری ذهن و کمال حکمت برخوردار سازد؛ چرا که امت اسلامی در این اوضاع نابسامان و در میانه این امواج متلاطم، بیش از پیش به حکمت و بصیرت در مسیر رسیدن به خدای متعال و نیز وحدت کلمه و دوری از تفرقه و وانهادن اوهام و نیز صدق نیّت و تلاش برای دستیابی به خیر و خوبی نیازمند است، چرا که آنچه یاد شد کالا و ذخیره ما و سودمند به حالمان در دنیا و و راه نجات ما در آخرت است.
امت اسلامی آرزوهای خویش را بر دانشمندان خود گره زده است، دانشمندانی که بایسته است در تراز آنچه امت از آنان امید دارند ظاهر شوند، دردهای آنان را مرهم نهند و زخم‌های آنان را مداوا نمایند و با راهنمایی مردم نسبت به انجام عمل شایسته و سودمند و نیز خوش گمانی نسبت به آفریده‌های خداوند-چه مسلمان و چه غیر مسلمان- آنان را گرد هم آورند، چرا که هیچ کاری همچون خوش‌گمانی نسبت به مردمان، مهرورزی و دوستی و الفت و محبت را نمی‌گستراند و امت اسلامی از خیانت و بدبینی و نیز متهم ساختن یکدیگر به گمراهی و فسق و نفاق رنج بسیار برده‌اند.
امروزه امت اسلامی به پراکندگی، تحقیر، سستی، بی‌همتی، بی ارادگی و فرار از مسئولیتی گرفتار شده که درگذشته سابقه نداشته است. پس ما همگی، باقیمانده عمر و تلاش و خرد خویش را در راه اصلی بزرگ و ارزشمند صرف می‌کنیم که عبارت است از: اجتماع بر تقوا، دست شستن از نبش گذشته‌ها، خوش گمانی به مردم- چه آنها که حاضرند و چه آنها که در میان ما نیستند- و واگذاردن حساب آنان به پروردگارشان، زیرا او به رازهای نهان و آشکار آنان و آنچه در سینه‌ها نهفته دارند آگاه‌تر است و نسبت به آفریده‌های خود مهربانتر و عذر آنان را پذیراتر است؛ و هیچ چیز مانند صفا و اخوت و مهرورزی ما نسبت به یکدیگر، رحمت و بخشایش خداوند را به سوی ما نمی‌کشاند و امید است که خدای سبحان این امت را از عالمانش بهره‌مند سازد.
پس باید القاب و عناوین و وابستگی‌های خویش را - چنانچه مانعی برای به هم پیوستن ما و همیاری و اتحاد ما باشد- وا نهیم و تنها شعار ما، اسلام و تنها قانون ما قرآن و تنها الگوی ما پیامبر گرامی ما (صلی الله علیه و آله) خواهد بود و آخرین دعای ما ستایش پروردگار جهانیان است.
همواره در پناه خداوند و بهره‌مند از کمک‌های او باشید.
دوستدار شما که در پی کسب خشنودی پروردگار خویش است
هشام قريسة / دانشگاه الزيتونة تونس