حضرت صادق، امام راستین
پیشوا و مقتدای اهل دین

درّ بحر اصطفا، شمس هُدا
افتخار اصفیا و اولیا

کرد احیا، شرع جدّش ‌مصطفی
داد رونق، رسم و آئین ولا

صیت فضلش عرصه‌ی غبرا گرفت
نهضت او سر بسر دنیا گرفت

مکتب فقه و فضیلت باز کرد
دعوت مردم ز نو آغاز کرد

ذو المکارم ذو الفضائل ذو الکمال
عِدل قرآن، رهنمای بی‌هِمال

مدرس او، مشعل تابان نور
علم وحیانی در آن اندر ظهور

صف‌‌به‌صف در آن رجال علم و دین
از افاضات جنابش خوشه‌چین

عالمان در مدرسش، چون مفلسان
بر دَرِ اعیان و اشراف زمان

از جهان شد سوی بستان وصال
بارگاه قرب حیّ ذو الجلال

متّصل گردیـد با غیب وجود
گشت فارغ زین قیود و زین حدود