مسأله 2022. احتیاط واجب آن است كه زكات فطره را به فقرای شیعه اثنا عشری
بدهد اگر چه در شهر دیگر باشند، و چون نقل این زكات به شهر دیگر خلاف احتیاط است اگر در شهر خودش فقیر شیعه نباشد مال خود را به شهر دیگر ببرد و در آنجا به قصد زكات به شیعه بدهد.
مسأله 2023. اگر طفل شیعهای فقیر باشد، انسان میتواند فطره را با اذن ولیّ شرعی او به مصرف او برساند، یا به واسطهدادن به ولی طفل، ملك طفل نماید.
مسأله 2024. فقیری كه فطره به او میدهند، لازم نیست عادل باشد ولی احتیاط واجب آن است كه به شرابخوار و كسی كه آشكارا معصیت میكند فطره ندهند.
مسأله 2025. به كسی كه فطره را در معصیت مصرف میكند نباید فطره بدهند.
مسأله 2026. احتیاط واجب آن است كه به یك فقیر كمتر از یك صاع كه تقریباً سه كیلو است فطره ندهند، ولی اگر بیشتر بدهند اشكال ندارد.
مسأله 2027. اگر از جنسی كه قیمتش دو برابر قیمت معمولی آن است، مثلاً از گندمی كه قیمت آن دو برابر قیمت گندم معمولی است، نصف صاع كه معنای آن در مسأله پیش گفته شد بدهد كافی نیست، و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشكال دارد.
مسأله 2028. انسان نمیتواند نصف صاع را از یك جنس مثلاً گندم و نصف دیگر آن را از جنس دیگر مثلاً جو بدهد، و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشكال دارد.
مسأله 2029. مستحب است در دادن زكات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدم بدارد و بعد همسایگان فقیر را، بعد اهل علم فقیر را ولی اگر دیگران از جهتی برتری داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد.
مسأله 2030. اگر انسان به خیال اینكه كسی فقیر است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقیر نبوده، چنانچه مالی را كه به او داده از بین نرفته باشد، باید پس بگیرد و به مستحق بدهد، و اگر نتواند پس بگیرد، باید از مال خودش فطره را بدهد، و اگر از بین رفته باشد، در صورتی كه گیرنده فطره میدانسته آنچه را گرفته فطره است، باید عوض آن را بدهد، و اگر نمیدانسته، دادن عوض بر او واجب نیست، و انسان باید دوباره فطره را بدهد.
مسأله 2031. اگر كسی بگوید فقیرم، نمیشود به او فطره داد، مگر آن كه از گفته او اطمینان پیدا شود، یا انسان بداند كه قبلاً فقیر بوده است.
مغرب شب عید فطر بمیرد، باید فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند، ولی اگر پیش از مغرب بمیرد، واجب نیست فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند.