مسأله 2609. چند چیز در سر بریدن حیوان، مكروه است:

اول ـ آن كه كارد را پشت حلقوم فرو كنند و به طرف جلو بیاورند كه حلقوم از پشت آن بریده شود.

دوم ـ آن كه پیش از بیرون‌آمدن روح، سر حیوان را از بدنش جدا كنند، بلكه احتیاط واجب ترك این كار است، اگر چه گوشت ذبیحه به واسطه آن حرام نمی‎شود، ولی اگر از روی غفلت یا به واسطه تیزبودن كارد بی‎اختیار سر حیوان جدا شود، مكروه نیست.

سوم ـ آن كه پیش از بیرون‌آمدن روح، پوست حیوان را بكنند، بلكه احتیاط واجب ترك آن است اگر چه گوشت ذبیحه به واسطه آن حرام نمی‎شود.

 مسأله 2608. چند چیز در سر بریدن حیوان مستحب است:

اول ـ موقع سر بریدن گوسفند، دو دست و یك پای آن را ببندند و پای دیگرش را باز بگذارند و موقع سر بریدن گاو چهار دست و پایش را ببندند و دم آن را باز بگذارند، و موقع كشتن شتر دو دست آن را از پایین تا زانو، یا زیر بغل به یكدیگر ببندند، و پاهایش را باز بگذارند، و مستحب است مرغ را بعد از سر بریدن رها كنند تا پر و بال بزند.

دوم ـ كسی كه حیوان را می‎كشد رو به قبله باشد.

سوم ـ پیش از كشتن حیوان، آب جلوی آن بگذارند.

مسأله 2603. سر بریدن حیوان پنج شرط دارد:

اول ـ كسی كه سر حیوان را می‎برد؛ چه مرد باشد چه زن، باید مسلمان باشد و اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله نكند، و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد، یعنی خوب و بد را بفهمد، می‎تواند سر حیوان را ببرد.

دوم ـ سر حیوان را با چیزی ببرند كه از آهن باشد، ولی چنان‌چه آهن پیدا نشود و محتاج به ذبح حیوان باشند با چیز تیزی كه چهار رگ را جدا كند، مانند شیشه و سنگ تیز می‎شود سر حیوان را برید.

مسأله 2600. دستور سر بریدن حیوان آن است كه حلقوم «مجرای نفس» و مری «مجرای غذا» و دو شاهرگ را كه در دو طرف حلقوم است، كه به آن‌ها اوداج اربعه «چهار رگ» گفته می‎شود، از پایین برآمدگی زیر گلو به‌طور كامل ببرند، و اگر آن‌ها را بشكافند، كافی نیست.

مسأله 2601. اگر بعض از چهار رگ را ببرند و صبر كنند تا حیوان بمیرد بعد بقیه را ببرند فایده ندارد، بلكه اگر به این مقدار هم صبر نكنند، ولی به‌طور معمول چهار رگ را طوری پشت سر هم نبرند كه یك كار شمرده شود، اشكال دارد اگر چه پیش از جان‌دادن حیوان، بقیه رگ‎ها را ببرند.