سیره امیرالمؤمنین(ع)
در روایات داریم كه امیرالمومنین علی(ع) نشست و برخاستش با مردم، عادی بود.[1] آن حضرت هرگز صفات رذیله تکبّر و تحمیل بر مردم در وجود مباركش نبود.
با وجود تمام کمالات و صفاتی که آن حضرت داشتند اگر کسی به حضور ایشان میرسید، آن بزرگوار را بسیار متواضع و فروتن مییافت و معلوم نبود که ایشان فرمانروای کشور پهناور اسلامی میباشند. اگر کسی در محضر ایشان حاضر میشد، هیبت امیرالمؤمنین وجودش را فرا نمیگرفت.
باید از اینکه منتسب به چنین شخصیّت عظیمی هستیم افتخار کنیم، زیرا حتی دشمنان ایشان با شنیدن صفات و فضایل ایشان بیاختیار گریه میکنند.