این روحیه گله از نفس و توجه به منابع روحانی یا ]توجّه به[ ابتلا به خسارتها و زیانهای معنوی، دلیل بیداری ضمیر و حیات قلب و آگاهی و سلامتی روح است و ضد حالت غفلت و بیاعتنایی به گناه است و حالت معاتبه نفس است، كه در اصلاح باطن بسیار مؤثر است.
