مسأله672. اگر به واسطه پیری، یا ترس از دزد و جانور و مانند این‌ها، یا نداشتن وسیله‎ای كه آب از چاه بكشد، دسترسی به آب نداشته باشد، باید تیمم كند، و هم‌چنین است اگر تهیه‌كردن آب یا استعمال آن، به قدری مشقت داشته باشد كه مردم تحمل آن را نكنند.

آن كه تهیّه آب به قدر وضو یا غسل ممكن نباشد.

مسأله655. اگر انسان در آبادی باشد، باید برای تهیه آب وضو و غسل به قدری جستجو كند كه از پیداشدن آن ناامید شود، و اگر در بیابان باشد، چنان‌چه زمین آن پست و بلند است، باید در هر یك از چهار طرف به اندازه پرتاب یك تیر قدیمی كه با كمان پرتاب می‎كردند، و اگر زمین آن پست و بلند نیست، باید در هر طرف به اندازه پرتاب دو تیر، جستجو نماید.

در هفت مورد به جای وضو و غسل باید تیمم كرد:

مسأله645. مستحب است در شب اول قبر، دو ركعت نماز وحشت برای میت بخوانند، و دستور آن این است كه در ركعت اول بعد از حمد، یك مرتبه آیة الكرسی، و در ركعت دوم بعد از حمد ده مرتبه «إنّا أنْزَلْناه» بخوانند، و بعد از سلام نماز بگویند:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَ ابْعَثْ ثَوَابَهَا إلی قَبْرِ فُلان

و به جای كلمه فلان، اسم میت را بگویند.

مسأله635.

مسأله620. واجب است میت را طوری در زمین دفن كنند كه بوی او بیرون نیاید، و درندگان هم نتوانند بدنش را بیرون آورند، و اگر ترس آن باشد كه جانور بدن او را بیرون آورد، باید قبر را با آجر و مانند آن محكم كنند.

مسأله621. اگر دفن میت در زمین ممكن نباشد، می‎توانند به جای دفن، او را در بنا یا تابوتی بگذارند كه از درندگان محفوظ باشد و بوی او هم بیرون نیاید.

مسأله618. چند چیز در نماز میت مستحب است:

اول ـ كسی كه نماز میت می‎خواند، با وضو یا غسل یا تیمم باشد، و احتیاط مستحب آن است كه در صورتی تیمم كند كه وضو و غسل ممكن نباشد، یا بترسد كه اگر وضو بگیرد یا غسل كند، به نماز میت نرسد.

دوم ـ اگر میت مرد است، امام جماعت یا كسی كه فرادی بر او نماز می‎خواند، مقابل وسط قامت او بایستد، و اگر میت زن است، مقابل سینه‎اش بایستد.

سوم ـ پا برهنه نماز بخواند.

چهارم ـ در هر تكبیر دست‎ها را بلند كند.