مسأله 1516. نماز آیات دو ركعت است، و در هر ركعت پنج ركوع دارد، و دستور آن این است كه انسان بعد از نیت، تكبیر بگوید، و یك حمد و یك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره یك حمد و یك سوره بخواند، باز به ركوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نماید و برخیزد، و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول به جا آورد، و تشهد بخواند و سلام دهد.

مسأله 1497. اگر در صف‎های جماعت جا باشد، مكروه است انسان تنها بایستد.

مسأله 1498. مكروه است مأموم ذكرهای نماز را طوری بگوید كه امام بشنود.

مسأله 1499. مسافری كه نماز ظهر و عصر و عشا را دو ركعت می‎خواند مكروه است در این نمازها به كسی كه مسافر نیست اقتدا كند، و كسی كه مسافر نیست مكروه است در این نمازها به مسافر اقتدا نماید.

مسأله 1489. اگر مأموم یك مرد باشد، بنابر احتیاط واجب طرف راست امام قدری عقب‎تر بایستد، و اگر یك زن باشد، مستحب است در طرف راست امام طوری بایستد كه جای سجده‎اش مساوی زانو یا قدم امام باشد، و اگر یك مرد و یك زن، یا یك مرد و چند زن باشند، مستحب است مرد طرف راست امام و باقی پشت سر امام بایستند، و اگر چند مرد یا چند زن باشند، مستحب است پشت سر امام بایستند، و اگر چند مرد و چند زن باشند، مردان پشت سر امام، و زنان پشت سر مردان بایستند.

مسأله 1469. موقعی كه مأموم نیت می‎كند، باید امام را معین نماید، ولی دانستن اسم او لازم نیست، مثلاً اگر نیت كند: اقتدا می‎كنم به امام حاضر؛ نمازش صحیح است.

مسأله 1470. مأموم باید غیر از حمد و سوره، همه چیز نماز را خودش بخواند، ولی اگر ركعت اول یا دوم او ركعت سوم یا چهارم امام باشد، باید حمد و سوره را بخواند.

مسأله 1462. امام جماعت باید بالغ، عاقل، شیعه دوازده امامی، عادل و حلال‌زاده باشد، و نماز را به طور صحیح بخواند، و نیز اگر مأموم مرد است امام هم باید مرد باشد، و در غیر نماز میت، امامت زن بر زن‎ها كراهت دارد، و اقتدا كردن بچه ممیز كه خوب و بد را می‎فهمد به بچه ممیز دیگر مانعی ندارد.

مسأله 1463. امامی را كه عادل می‎دانسته، اگر شك كند به عدالت خود باقی است یا نه، می‎تواند به او اقتدا نماید.

مسأله 1408. مستحب است نمازهای واجب خصوصاً نمازهای یومیه را به جماعت بخوانند، و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصاً برای همسایه مسجد و كسی كه صدای اذان مسجد را می‎شنود، بیشتر سفارش شده است.

مسأله 1399. اگر پدر به جهت عذری نماز یا روزه‎اش را به جا نیاورده باشد، بعد از فوت او بر پسر بزرگتر واجب است قضا نماید، یا برای انجام آن اجیر بگیرد، هر چند پدر نتوانسته قضا كند، و بنابر احتیاط اگر از روی نافرمانی هم ترك كرده باشد، پسر بزرگ‎تر باید آن را قضا نماید، یا برای او اجیر بگیرد.

در مورد مادر نیز احتیاط واجب رعایت این حكم است، بلكه در صورتی كه وصیت نكرده باشند، و پسر هم نداشته باشند، احتیاط واجب این است كه اكبر ذكور از اولیاء میت نماز و روزه او را قضا كند، و با نبود ذكور، اناث از آن‌ها انجام دهند.

مسأله 1379. كسی كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده، باید قضای آن را به جا آورد، اگر چه در تمام وقت نماز خواب مانده یا به واسطه مستی نماز نخوانده باشد، ولی نمازهای یومیه‎ای را كه زن در حال حیض یا نفاس نخوانده قضا ندارد، و هم‌چنین كسی كه در تمام وقت بدون عمد بیهوش بوده، قضا بر او واجب نیست.

مسأله 1380. اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازی را كه خوانده باطل بوده، باید قضای آن را بخواند.

مسأله 1381. كسی كه نماز قضا دارد، باید در خواندن آن كوتاهی نكند، ولی واجب نیست فوراً آن را به جا آورد.