مسأله 1612. رساندن غبار غلیظ به حلق روزه را باطل می‎كند؛ چه غبار چیزی باشد كه خوردن آن حلال است مثلاً آرد، یا غبار چیزی باشد كه خوردن آن حرام است، مثل خاك، و بنابر احتیاط واجب باید غباری را هم كه غلیظ نیست به حلق نرساند.

مسأله 1613. اگر به واسطه باد، غبار غلیظی پیدا شود، و انسان با این كه متوجه است، مواظبت نكند و به حلق برسد، روزه‎اش باطل می‎شود.

مسأله 1614. احتیاط واجب آن است كه روزه‎دار دود سیگار و تنباكو و مانند این‌ها را هم به حلق نرساند.

مسأله 1605. اگر روزه‎دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند این‌ها به خدا و پیغمبران و ائمه علیهم السلام عمداً نسبت دروغ بدهد، اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه كند روزه او باطل است؛ و بنابر احتیاط واجب نسبت دروغ به حضرت زهراء علیهاالسلام و به جانشینان پیغمبران گذشته هم همین حكم را دارد.

مسأله 1606. اگر بخواهد خبری را كه نمی‎داند راست است یا دروغ نقل كند، بنابر احتیاط واجب باید از كسی كه آن خبر را گفته، یا از كتابی كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.

مسأله 1597. اگر روزه‎دار استمناء كند، یعنی با خود كاری كند كه منی از او بیرون آید، روزه‎اش باطل می‎شود.

مسأله 1598. اگر بی‎اختیار منی از او بیرون آید، روزه‎اش باطل نیست ولی اگر كاری كند كه بی‎اختیار منی از او بیرون آید، روزه‎اش باطل می‎شود.

مسأله 1599. هر گاه روزه‎دار بداند كه اگر در روز بخوابد محتلم می‎شود، یعنی در خواب، منی از او بیرون می‎آید، بنابر احتیاط مستحب نخوابد، ولی اگر بخوابد روزه‎اش باطل نمی‎شود.

مسأله 1593. جماع روزه را باطل می‎كند، اگر چه فقط به مقدار ختنه‌گاه داخل شود، و منی هم بیرون نیاید.

مسأله 1594. اگر كمتر از مقدار ختنه‎گاه داخل شود، و منی هم بیرون نیاید، روزه باطل نمی‎شود.

مسأله 1595. اگر شك كند كه به اندازه ختنه‎گاه داخل شده یا نه، كفاره بر او واجب نیست، و اگر قصد دخول داشته با علم به مفطر بودن دخول، و دخول واقع نشده یا شك در آن نماید، روزه‎اش باطل است، و قضای آن واجب است.

مسأله 1582. اگر روزه‎دار عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‎شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد، مثل نان و آب، چه معمول نباشد، مثل خاك و شیره درخت، و چه كم باشد یا زیاد، حتی اگر مسواك را از دهان بیرون آورد، و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل می‎شود، بلكه اگر رطوبت مسواك در آب دهان به طوری از بین برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود، ولی بداند كه در دهان باقی است بنابر احتیاط لازم نباید آن را فرو برد.

مسأله 1581. نه چیز روزه را باطل می‎كند:

اول ـ خوردن و آشامیدن.

دوم ـ جماع.

سوم ـ استمناء.

چهارم ـ دروغ‌بستن به خداوند متعال و پیغمبر و جانشینان پیغمبر علیهم السلام.

پنجم ـ رساندن غبار غلیظ به حلق.

ششم ـ فرو بردن تمام سر در آب كه حرام است، و بنابر احتیاط لازم روزه را هم باطل می‎كند.

هفتم ـ باقی‌ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.

هشتم ـ اماله‌كردن با چیزهای روان.

روزه آن است كه انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چیزهایی كه روزه را باطل می‎كند، و شرح آن‌ها بعداً گفته می‎شود خودداری نماید.

مسأله 1542. بعد از مرگ انسان، می‎شود برای نماز و عبادت‎های دیگر او كه در زندگی به جا نیاورده، دیگری را اجیر كنند، یعنی به او مزد دهند كه آن‌ها را به جا آورد، و اگر كسی بدون مزد هم آن‌ها را انجام دهد صحیح است.

مسأله 1543. انسان می‎تواند برای بعضی از كارهای مستحبی، مثل زیارت قبر پیغمبر صلی الله علیه و آله و ائمه‌ علیهم السلام، از طرف زندگان اجیر شود، و نیز می‎تواند كار مستحبی را انجام دهد، و ثواب آن را برای مردگان یا زندگان هدیه نماید.