هرچه معرفت، خداشناسی، توحید، علم و حكمت انسان بیشتر شود، تواضع و فروتنی او زیادتر میگردد. تكبّر بشر ناشی از جهل، نادانی، غفلت و خودپسندی است. در آیات كریمه و احادیث از تكبّر به‌شدّت مذمّت، و از تواضع، مدح و ستایش شده است.
بهترین نشانة زهد كامل و خوارشمردن دنیا، همان فداكاری و گذشت سیّدالشّهدا(علیه‌السلام) از جان خود، جوانان، برادران، اصحاب و یاران و تن‌دادن به آن‌همه مصیبت و بلا بود.
خاندان علی(علیه‌السلام) در عدالت و حمایت از مظلوم، همانندی در عالم ندارند. حكایاتی كه از عدل علی(علیه‌السلام) در كتاب‌های تاریخ نگاشته شده، نشان میدهد كه او دلباختة حقّ و فانی در عدالت بود. او به فرزندانش وصیّت فرمود:
