بخش اول:

تشیع

بسم ‌الله الرّحمن الرّحیم

مطالبی كه خوانندگان محترم در این رساله مطالعه می‌فرمایند، توضیحاتی است درباره امامت و رهبری امّت و اعتقاد به مهدویّت و ظهور حضرت مهدی صاحب‌الامر - ارواح العالمین له الفداء - كه به‌صورت پرسش‌و‌پاسخ تقدیم می‌شود.

امید است در آستان فرشته دربانِ آن قطب جهان و ولیّ دوران و كهف امان و صاحب عصر و زمان (ع) به‌عنوان ران ملخی از مور بسیار ضعیف و ناتوان و نیازمند به عنایات آن رهبر خوبان، به شرف قبول نایل آید.

1. قرآن کریم.

2. نهج البلاغه، الشریف الرضی، الامام علی بن ابی‌طالب (ع)، الشریف الرضی، تحقیق و شرح محمد عبده، بیروت، دار المعرفة، 1412ق.

3. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، مفید، محمد بن محمد (م. 413ق.)، تحقیق مؤسسة آل‌البیت علیهم‌السلام لتحقیق التراث، بیروت، دارالمفید، 1414ق.

4. الاصابة فی تمییز الصحابه، ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی (م. 852ق.)، تحقیق عادل احمد عبدالموجود، علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیة، 1415ق.

[1]

1. آیا از غذاهایی كه غیرمسلمان ـ كتابی یا غیر‌كتابی ـ درست می‌كند؟ اعم از برنج و غیربرنج و گوشت و غیرگوشت جایز است كه از آنها بخوریم یا خیر؟

ج. اگر غذا با دست و یا عضو دیگر غیرمسلمان ملاقات كرده باشد، خوردن آن جایز نیست و همچنین اگر با گوشت غیرمذّكی درست شده باشد.

1. آیا از غذاهایی كه غیرمسلمان ـ كتابی یا غیر‌كتابی ـ درست می‌كند؟ اعم از برنج و غیربرنج و گوشت و غیرگوشت جایز است كه از آنها بخوریم یا خیر؟

ج. اگر غذا با دست و یا عضو دیگر غیرمسلمان ملاقات كرده باشد، خوردن آن جایز نیست و همچنین اگر با گوشت غیرمذّكی درست شده باشد.

1.  تقلب چه حكمی دارد؟

ج. تقلب نوعی خیانت است و جایز نیست؛ و خیانت در مسائل علمی، از سایر موارد، زشت‎تراست و در شأن مسلمان نیست.

1.  غیبت كردن در مسائلی كه اگر درباره آن صحبت نشود؛ حل نمی‎شود، چگونه است؛ مثلاً درباره استادی كه خوب درس نمی‎دهد؟

ج. بیان نقاط ضعف استادان نزد مسئولان به عنوان گزارش اشكال ندارد. و به‌طوركلی در مواردی كه مصلحت غیبت، اهم از مفسده آن باشد، غیبت حرام نیست.

1.  آیا می‌شود برای مزاح و شوخی، دروغ گفت؟

ج. اگر شنونده می‌داند که گوینده شوخی می‌کند حرام نیست، ولی اگر طرف مطلب را جدّی تلقی می‌کند جایز نیست. مع‌ذلک در روایت است که « لاٰ یَجِدُ عَبْدٌ طعمَ الْاِیمٰانِ حَتّٰی یَتْرُکَ الْکِذْبَ هَزْلَهُ ‌و جَدَّهُ »[1]