صبر در جهاد این است كه مجاهد راه خدا به‌واسطة ایجاد جراحات و زخم اسلحه، پشت به میدان نكند و از زخم‌های كاری، پریشان‌خاطر نشود و روحیهاش از یورش و حملة دسته‌جمعی قوای مسلّح دشمن ضعیف نگردد.
حسین(علیه‌السلام) در مقام صبر، امتحانی داد كه دوست و دشمن از عظمت آن در شگفتی ماندند و حتّی فرشتگان آسمان نیز از آن صبر و شكیبایی در تعجّب فرو رفتند.
در این عظمت نیز حسین(علیه‌السلام) مقامی عجیب و سخت شگفتانگیز داشت و مردانگی در وجود او به حدّ اكمل نمایش یافت. شاید برجستهترین موارد ظهور مردانگیِ آن حضرت، زمانی بود كه سپاه
حسین(علیه‌السلام) در اینجا نیز مانند جدّ و پدرش از تمام كسانی كه برای حقّ و به نام عدل قیام كردند برندة میدان بود، و وقتی با همه نوع خطری مواجه شد و گونه اسبابی كه دیگران را ناچار به تسلیم میساخت فراهم گشت، فرمود:
عظمت در تصمیم به معنای عزم راسخ داشتن به انجام و پایان كار، به‌طوری‌كه هیچ‌گاه و به هیچ‌گونه از عزم خود باز نگردد، و در تصمیم خود سستی نورزد؛ از آغاز كار، ملاحظة پایان و عاقبت آن را بنماید و هشیارانه تصمیم بگیرد.
