خوش آن نسیم كه مى آید از كنار بقیع

خوشا هواى روان بخش و مُشكبار بقیع

فرشتگان ز زمین مى برند سوى بهشت

براى غالیه‌ی حوریان غبار بقیع

بقیع، از چهارده قرن پیش تا امروز همواره زیارتگاه مسلمین و مركز بیداری و تذكار خاطرات رجال و شخصیّت‌های بزرگ اسلام بوده است.
این قبرستان، پس از روضه مقدّسه نبویّه، یكی از منابع مهمّ تاریخ اسلام است كه وجود شخصیت‌های تاریخی اسلامی را اثبات و تأیید می‎نماید كه در حدود ده هزار نفر از صحابه نبیّ مكرّم اسلام صلی الله علیه و آله در این قبرستان مدفون می‎باشند.
امّا با این همه عظمت برای این مكان مقدّس، وضع كنونی آن در حال حاضر بسیار موهن است و اهانتی كه به رجال و شخصیت‌هایی كه در این گورستان مدفونند شده، فوق العاده تأسّف آور و رقّت انگیز است.

شب قدر، شب نور، رحمت و شب نزول قرآن و مَطْلَع خیرات و سعادات، و هنگام نزول بركات و سرآغاز زندگی نوین بشر و مبدأ تحوّل و تاریخ كمال واقعی انسان‎هاست.

آن كه حــریمش حَرَم كبــریا است * خاك درش كعبــه اهـــل وفا است
آن كـه سراپا همه لطف است و مهر *وآن كه دلــش منبـع فیض خدا است
شخــص شـــرف گـــوهر بحر كَرَم *وآن كــه رُخـش آینـه حـق‌نما است
اُسوه حلــم است و مُـدارا و صــبر *مظهر بخشایش و صلح و صــفا است
عیـن كــــمالات و خـــصال نــكو *معـــدن ایثـار و گذشت و حیا است
آنــكه پس از شــاه ولایــت عـــلى*مقصـــد و مقصــود ز دو انـمّا است
آیــه تطهیـــر و فــمن حاجــك *ســـوره‌اى از منقبتــش هل أتى است

اشاره: روز دوازدهم ماه مبارك رمضان، یكی از روزهای مبارك است كه در آن، افضلیت و برتری امیرالمؤمنین علی علیه السلام بار دیگر بر همگان ثابت شد و بنا بر نقل شیخ مفید در مسار الشیعة، پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، در قالب عقد اخوت بین مؤمنین و بین خود و امیرالمؤمنین علی علیه السلام، به همگان فهماند كه جز علی علیه السلام كسی شایستگی پیشوایی بر مسلمین را ندارد. شرح این واقعه تاریخی را در نوشتار آیت الله العظمی صافی مدظله می خوانیم:
***

اشاره: دهم ماه مبارك رمضان سال دهم بعثت، اُمُّ المؤمنین خدیجه، بانوی مؤمنه و فداكار، پس از شصت و پنج سال عمر پر بركت رحلت كرد، و رسول خدا، او را به دست خویش، در حجون مكّه مكرّمه دفن كردند، و حزن و اندوه آن حضرت در مصیبت او به حدّی زیاد شد كه آن سال را «عامُ الْحُزْن» نام نهادند. شخصیت حضرت خدیجه علیها السلام، دارای ابعاد مختلف و والایی است كه پرداختن به هر یك از آن ابعاد می تواند الگو و سرمشق بانوان مسلمان باشد و بانوی برتر را در میان دارندگان صفات او جستجو كنند.

او سیّد بطحا، رئیس مكّه و قبله قبیله بود؛ جمیع فضایل اخلاقی را دارا بود و همه به او احترام می‌گذاشتند و شخصیّت و مكارم اخلاقش را می‌ستودند؛ «عَلَیْهِ بَهَاءُ الْمُلُوكِ وَ وَقَارُ الْحُكَمَاءِ؛ در رخساره او ظرافت پادشاهان و وقار حكیمان دیده می‌شد.»
آری! او كسی نبود جز ابوطالب پدر بزرگوار امیرالمؤمنین علی علیه السلام. كسی كه حكیم معروف عرب «اكتم بن صیفی» وقتی از او پرسیدند: «حكمت و ریاست و حُكم و سیادت را از كه آموختی؟» گفت: «از حَلیف علم و ادب، سیّد عجم و عرب، ابوطالب بن عبد المطلب.»

بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله تعالى:  ذلِكَ الكِتابُ لَا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ الَّذِینَ یُؤمِنُونَ بِالْغَیْبِ

اعتقاد به عالم غیب در به‌وجود آمدن ادیان الهی و ایمان به انبیاء، و تحقق هویّت خداباوری، اصل و اساسی است كه بدون آن هر اندیشه و باوری كفر و الحاد است.

ایمان به جهان غیب و عالم غیر محسوسِ به حواس ظاهره، مثل بهشت و جهنم و حور و غلمان و ملائكه، و ایمان به عرش و كرسی، و برای ما ایمان به انبیاء گذشته، و ایمان به ائمه طاهرین علیهم السلام - كه فعلاً در این جهان حضور جسمانی ندارند- و ایمان به اخبار قرآن و حضرت رسول و ائمه طاهرین علیهم السلام از مغیبات و وقایع آینده، و ایمان به حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف - كه اگرچه در همین عالم حضور جسمانی دارند و مردم از ایشان غایب نیستند ولی تا یوم ظهور از مردم عموماً مگر برخی خواص غایب می‌باشند- همه در تحت جمله شریفه«یُؤمِنُونَ بِالْغَیْبِ» قرار دارند، و ایمان به آنها، ایمان به غیب است.

«یك قدم برای رسیدن به این مقام برنداشتم»

سیزده شوال، سالروز رحلت مرحوم استاد اعظم حضرت آیت الله العظمی بروجردی اعلی الله مقامه زعیم بزرگ شیعه است كه در عصر خود، نمونه‌ی ممتاز و آسمانی، از رجال ایمان و خداپرستی و خداخواهی و وجودش سرشار از عقیده و توحید بود .
این فقیه عالی مقام، در اخلاق كریمه و بزرگی و بزرگواری، - به حق- یادگاری از جدّ بزرگوارش سبط اكبر علیه‌السلام بود.
جهات عظمت شخصیت، در وجود ایشان جمع شده بود؛ بزرگ‌ترین آنها بیم از خدا و حساب روز جزا بود؛ با تمام وجود، خدا را باور و به قیامت اعتقاد داشت. دنیاطلبی و ریاست‌خواهی در او دیده نمی‌شد.