اشاره: 27 شهریورماه در روزشمار جمهوری اسلامی ایران به نام روز شعر و ادب فارسی نامگذاری شده است. نامیدن این روز به این عنوان، نشان از اهمّیّت شعر و ادب و نقش عظیم آن در جهتدهی تاریخ دارد. نظر به این اهمّیّت، یادداشت حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی که مشتمل بر مطالب مهمّی درباره شعر و اثر آن در تاریخسازی و تحوّل افکار مردم است را از نظر میگذرانیم:
شعر یا آیت بزرگ معرفت( یادداشتی از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی)
ز آن شخصیت عظیم كه بعد از رسول خدا صلّیالله علیه و آله اشرف كلمات الهیّه، اكبر آیات ربّانیه، ادلّ دلایل جامعه، اتمّ براهین ساطعه، وسایل كافیه و مظهر العجایب و معدن الغرایب است و مالك كلّ عظمتهای انسان مافوق و برتر و خلیفة الله بر حق است و دوستی او عنوان صحیفه مؤمن و علامت طهارت مولد است، اگر انسان، همه زبانهای گویا را در دهان داشته باشد و با هر كدام از آنها جاودانه مدح و ثنا بگوید، از حرف نخستین مدح او، بیشتر نخواهد گفت و زبان حالش این شعر خواهد بود: ایـن شرح بینهایت كز وصف یار گفتند * حــرفی است از هزاران كاندر عبارت آمد * علی از زبان پیامبر علیهماالسّلام
در آن میدانی كه پیامبر اعظم، عقل كلّ، خاتم رسل و هادی سبل صلّیالله علیه و آله، بر حسب احادیث معتبر و مشهور بینالمسلمین، از آن حضرت، آن همه تمجیدات و تعریفات رسا و پر از معنا فرموده باشد و او را با حق و با قرآن، و حق و قرآن را با او و لازم الاتصال و غیر قابل افتراق دانسته باشد، و گاه فرموده باشد:
«وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَوْ لَا أَنْ تَقُولَ طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی فِیكَ مَا قَالَتِ النَّصَارَى فِی ابْنِ مَرْیَمَ لَقُلْتُ الْیَوْمَ فِیكَ مَقَالًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیْكَ لِلْبَرَكَةِ.»(1)
و گاهی با زبان معجزْ بیان و حقیقتترجمان، فرموده باشد: «لَوْ أَنَّ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْغِیَاضَ أَقْلَامٌ وَ الْإِنْسَ كُتَّابٌ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَكَ یَا أَبَا الْحَسَنِ.»(2)
دوستی مولای غدير؛ عنوان صحيفه مؤمن
دوستی مولای غدير/نوشتار مرجع عالیقدربمناسبت دهه مبارکه ولايت (2)
سلسله نوشتار حضرت آيتالله العظمی صافی به مناسبت دهه مباركه ولايت/2
بنده از همه عزیزانی که در این برنامه بسیار مقدّسِ تعظیم امر ولایت امیرالمؤمنین(ع) و احیای روز بزرگ غدیر شركت و اهتمام دارند و هدفشان این است كه مردم بهتر و باشكوهتر بتوانند این جشن بزرگ را برگزار کنند و به معانی، اهداف و پیامهایی که این جشن و عید دارد بیشتر آشنا شوند تشكر میكنم.
یکی از علما میگوید: «در بغداد و در دکّان صحافی، کتابی را دیدم که پشت آن نوشته شده بود: جلد بیست و هشتم از اسناد حدیث شریف غدیر و پس از آن جلد، بیست و نهم میباشد».[1]
این مطلب حکایت از این دارد که بیست و نُه جلد کتاب فقط درباره اسناد این حدیث در آن زمان نوشته شده بود.
این اجمالی از کثرت اسناد این حدیث و شدّت اعتنا و اهتمام علما و محدّثین به واقعه تاریخی غدیر خم است.
مسلمانان عموماً و شیعیان خصوصاً در اعیاد جلیله و روزهای تاریخی و باعظمت و ایّام الهی با برگزاری مراسم باشکوه جشن و تشکیل مجالس، همایشها و برنامههای ویژه، حیات، بقا، موجودیت و التزام خود را به شعائر دینی، هویت، استقلال اسلامی و حضور و علاقه خود را به سنن و آداب اسلامی اظهار مینمایند و پیامهای سازنده و ارزنده این ایام الهی را به گوش دل میشنوند.
بیایید در این دهه مبارکه غدیر، خود را به علی(ع)، به رفتار علی(ع)، به گفتار علی (ع) و به اخلاق علی(ع) عرضه کنیم. از آن حضرت درس و سرمشق بگیریم. آیا در کمک به مستضعفان و محرومان در راه علی(ع) میرویم؟ آیا در لباس و غذا، در مظاهر
از رجوع به جاهلیّت اولی و استقبال به جاهلیّت آینده بپرهیزید
نه به سوی جاهلیت اولی برگردید و نه از جاهلیت آینده، که همین مکتبهای لاییکی است، استقبال نمایید. باید نشان بدهیم و ثابت کنیم که دین، ملّیت، قانون، سیاست، نظام، حکومت، فرهنگ و دنیا و آخرت ما اسلام است:
«لا نَبْتَغی غَیرَهُ؛َ لا نِظاماً وَلا سِیاسَةً وَلا وَطَناً»؛[1]
روز تاریخی و بزرگ عید سعید غدیر مانند روز عظیم بعثت با اهمیت و بینظیر است. این دو روز با یكدیگر، پیوند و بستگی كامل دارند. بعثت، اصل، اساس و پایه انقلاب الهی، جهانی و جاودانی اسلام، و روز غدیر مكمّل و تداومبخش آن است.
غدیر در وجود، فرع بعثت است و روز بعثت در بقا، پیشآهنگ غدیر است. بعثت، سرآغاز ابلاغ وحی و عرضه نظامات فراگیر و همه جانبه اسلام، تا تشكیل حكومت اسلامی و حاكمیتالله به رهبری شخص رسول اعظم صلّیالله علیه و آله است، و روز غدیر كاملكننده دین و اعلام استمرار نظام عصر نبوّت به رهبری امیرالمؤمنین و فرزندان آن حضرت، ائمه معصوم علیهم السلام است.
غدير؛ استمرار بعثت
غدير استمرار بعثت/نوشتار مرجع عالیقدربمناسبت دهه مبارکه ولايت (1)
سلسله نوشتارهاي حضرت آيتالله العظمي صافي به مناسبت دهه مباركه ولايت/1