مسأله 2498. مستحب است از زن جلوگیری كرد كه هر بچه‎ای را شیر ندهد، زیرا ممكن است فراموش شود كه به چه كسانی شیر داده، و بعداً دو نفر محرم با یكدیگر ازدواج نمایند.

مسأله 2499. كسانی كه به واسطه شیر خوردن، خویشی پیدا می‎كنند، مستحب است یكدیگر را احترام نمایند، ولی از یكدیگر ارث نمی‎برند، و حقوق خویشی كه انسان با خویشان خود دارد، برای آنان نیست.

مسأله 2500. در صورتی كه ممكن باشد، مستحب است بچه را دو سال تمام شیر بدهند.

مسأله 2496. برای شیر دادن بچه بهتر از هر كس مادر اوست، و سزاوار است كه مادر برای شیردادن از شوهر خود مزد نگیرد، و خوب است كه شوهر مزد بدهد، و اگر مادر بخواهد بیشتر از دایه مزد بگیرد، شوهر می‎تواند بچه را از او گرفته و به دایه بدهد.

مسأله 2497. مستحب است دایه‎ای كه برای طفل می‎گیرند، دوازده امامی، و دارای عقل و عفت و صورت نیكو باشد، و مكروه است كم عقل یا غیر دوازده امامی یا بد صورت، یا بدخلق، یا زنازاده باشد، و نیز مكروه است دایه‌ای بگیرند كه شیرش از بچه‎ای است كه از زنا به دنیا آمده باشد.

مسأله 2483. شیر دادنی كه علت محرم‌شدن است هشت شرط دارد:

اول ـ بچه، شیر زن زنده را بخورد. پس اگر از پستان زنی كه مرده است شیر بخورد فایده ندارد.

دوم ـ شیر آن زن از حرام نباشد. پس اگر شیر بچه‎ای را كه از زنا به دنیا آمده به بچه دیگر بدهند، به واسطه آن شیر، بچه به كسی محرم نمی‎شود.

سوم ـ بچه شیر را از پستان بمكد. پس اگر شیر را در گلوی او بریزند نتیجه ندارد.

چهارم ـ شیر، خالص باشد و با چیز دیگری مخلوط نباشد.

مسأله 2473. اگر زنی بچه‎ای را با شرایطی كه در مسأله 2483 گفته خواهد شد شیر دهد، آن بچه به این عدّه محرم می‎شود:

اول ـ خود زن و او را مادر رضاعی می‎گویند.

دوم ـ شوهر زن كه شیر مال اوست و او را پدر رضاعی می‎گویند.

سوم ـ پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعی او باشند.

چهارم ـ بچه‎هایی كه از آن زن به دنیا آمده‎اند، یا به دنیا می‎آیند.

پنجم ـ بچه‎های اولاد آن زن هر چه پایین روند؛ چه از اولاد او به دنیا آمده، یا اولاد او آن بچه‎ها را شیر داده باشند.

مسأله 2442. نگاه‌كردن به بدن زن نامحرم و دختری كه نه سالش تمام نشده، ولی خوب و بد را می‎فهمد، و نگاه‌كردن به او عادتاً امكان تهییج و تحریك شهوت دارد، و هم‌چنین نگاه‌كردن به موی آنان؛ چه با قصد لذت و چه بدون آن حرام است، و نگاه‌كردن به صورت و دست آنان اگر به قصد لذت باشد حرام است، و بدون قصد لذت هم بنابر احتیاط ترك لازم است، و نیز نگاه‌كردن زن به بدن مرد نامحرم حرام می‎باشد.

مسأله 2443. اگر انسان بدون قصد لذت به صورت و دست زنان كفار و جاهایی از بدنشان در صورتی كه نترسد كه به حرام بیفتد، اشكال ندارد.

مسأله 2430. متعه‌كردن زن اگر چه برای لذت‌بردن هم نباشد صحیح است.

مسأله 2431. واجب است كه شوهر بیش از چهار ماه نزدیكی با متعه خود را اگر جوان باشد ترك نكند، و بنابر احتیاط بیش از این مدت، نزدیكی با متعه پیر خود را نیز ترك نكند.

مسأله 2432. زنی كه متعه می‎شود، اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزدیكی نكند، عقد و شرط او صحیح است، و شوهر فقط می‎تواند لذت‎های دیگر از او ببرد، ولی اگر بعداً به نزدیكی راضی شود، شوهر می‎تواند با او نزدیكی نماید.

مسأله 2389. اگر مرد بعد از عقد بفهمد كه زن یكی از این هفت عیب را دارد می‎تواند عقد را به هم بزند، به شرط آن كه معلوم شود كه عیب پیش از عقد بوده است:

اول ـ دیوانگی.

دوم ـ مرض خوره.

سوم ـ مرض برص «پیسی».

چهارم ـ كوری.

پنجم ـ زمین‎گیر بودن.

ششم ـ آن كه افضا شده باشد، یعنی راه بول و حیض یا راه حیض و غایط او یكی شده باشد.

هفتم ـ آن كه گوشت یا استخوانی در فرج او باشد كه مانع از نزدیكی شود.