شنبه: 1403/02/8

مسأله 2631. اگر ملخ را با دست یا به وسیله دیگری زنده بگیرند، بعد از جان‌‌دادن خوردن آن حلال است، و لازم نیست كسی كه آن را می‎گیرد مسلمان باشد، و در موقع گرفتن، نام خدا را ببرد؛ ولی اگر ملخ مرده‎ای در دست كافر باشد، و معلوم نباشد كه آن را زنده گرفته یا نه اگر چه بگوید زنده گرفته‎ام، حلال نیست، مگر آن كه یقین حاصل شود، یا دو شاهد عادل شهادت دهند كه راست می‎گوید.

مسأله 2632. خوردن ملخی‎كه بال در نیاورده، و نمی‎تواند پرواز كند، حرام ‎است.

فارسی
چهارشنبه / 14 آبان / 1393

مسأله 2624. اگر ماهی فلس‌دار را زنده از آب بگیرند، و بیرون آب جان دهد، پاك و خوردن آن حلال است، و چنان‌چه در آب بمیرد، پاك است ولی خوردن آن حرام می‎باشد؛ ولی اگر دامی در آب برای صید ماهی نصب كنند، و ماهی بعد از به‌دام افتادن، در آب بمیرد حلیت آن بعید نیست، اگر چه احوط، ترك خوردن آن است؛ و ماهی بی‎فلس را اگر چه زنده از آب بگیرند و بیرون آب جان دهد، حرام است.

فارسی
چهارشنبه / 14 آبان / 1393

مسأله 2618. اگر سگ شكاری، حیوان وحشی و یا اهلی وحشی‌شده حلال‌گوشتی را شكار كند، پاك و حلال‌بودن آن حیوان شش شرط دارد:

اول ـ سگ به طوری تربیت شده باشد كه هر وقت آن را برای گرفتن شكار بفرستند برود، و هر وقت از رفتن جلوگیری كنند بایستد؛ و نیز باید عادتش این باشد كه تا صاحبش نرسد، از شكار نخورد، ولی اگر اتفاقاً از شكار بخورد، اشكال ندارد.

فارسی

مسأله 2610. اگر حیوان حلال‌گوشت وحشی و یا اهلی را كه وحشی‌شده با اسلحه شكار كنند، با پنج شرط حلال و بدنش پاك است:

فارسی

مسأله 2609. چند چیز در سر بریدن حیوان، مكروه است:

اول ـ آن كه كارد را پشت حلقوم فرو كنند و به طرف جلو بیاورند كه حلقوم از پشت آن بریده شود.

دوم ـ آن كه پیش از بیرون‌آمدن روح، سر حیوان را از بدنش جدا كنند، بلكه احتیاط واجب ترك این كار است، اگر چه گوشت ذبیحه به واسطه آن حرام نمی‎شود، ولی اگر از روی غفلت یا به واسطه تیزبودن كارد بی‎اختیار سر حیوان جدا شود، مكروه نیست.

سوم ـ آن كه پیش از بیرون‌آمدن روح، پوست حیوان را بكنند، بلكه احتیاط واجب ترك آن است اگر چه گوشت ذبیحه به واسطه آن حرام نمی‎شود.

فارسی

 مسأله 2608. چند چیز در سر بریدن حیوان مستحب است:

اول ـ موقع سر بریدن گوسفند، دو دست و یك پای آن را ببندند و پای دیگرش را باز بگذارند و موقع سر بریدن گاو چهار دست و پایش را ببندند و دم آن را باز بگذارند، و موقع كشتن شتر دو دست آن را از پایین تا زانو، یا زیر بغل به یكدیگر ببندند، و پاهایش را باز بگذارند، و مستحب است مرغ را بعد از سر بریدن رها كنند تا پر و بال بزند.

دوم ـ كسی كه حیوان را می‎كشد رو به قبله باشد.

سوم ـ پیش از كشتن حیوان، آب جلوی آن بگذارند.

فارسی

مسأله 2604. در تذكیه شتر، علاوه بر پنج شرطی كه برای سر بریدن حیوانات گفته شد، باید كارد یا چیز دیگری را كه از آهن و برنده باشد، در گودی بین گردن و سینه‎اش فرو كنند.

مسأله 2605. وقتی می‎خواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند، بهتر است كه شتر ایستاده باشد، ولی اگر در حالی كه زانوها را به زمین زده، یا به پهلو خوابیده و دست و پا و سینه‎اش رو به قبله است كارد را در گودی گردنش فرو كنند، اشكال ندارد.

فارسی

مسأله 2603. سر بریدن حیوان پنج شرط دارد:

اول ـ كسی كه سر حیوان را می‎برد؛ چه مرد باشد چه زن، باید مسلمان باشد و اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله نكند، و بچه مسلمان هم اگر ممیز باشد، یعنی خوب و بد را بفهمد، می‎تواند سر حیوان را ببرد.

دوم ـ سر حیوان را با چیزی ببرند كه از آهن باشد، ولی چنان‌چه آهن پیدا نشود و محتاج به ذبح حیوان باشند با چیز تیزی كه چهار رگ را جدا كند، مانند شیشه و سنگ تیز می‎شود سر حیوان را برید.

فارسی

مسأله 2600. دستور سر بریدن حیوان آن است كه حلقوم «مجرای نفس» و مری «مجرای غذا» و دو شاهرگ را كه در دو طرف حلقوم است، كه به آن‌ها اوداج اربعه «چهار رگ» گفته می‎شود، از پایین برآمدگی زیر گلو به‌طور كامل ببرند، و اگر آن‌ها را بشكافند، كافی نیست.

مسأله 2601. اگر بعض از چهار رگ را ببرند و صبر كنند تا حیوان بمیرد بعد بقیه را ببرند فایده ندارد، بلكه اگر به این مقدار هم صبر نكنند، ولی به‌طور معمول چهار رگ را طوری پشت سر هم نبرند كه یك كار شمرده شود، اشكال دارد اگر چه پیش از جان‌دادن حیوان، بقیه رگ‎ها را ببرند.

فارسی

مسأله 2592.  اگر حیوان حلال‌گوشت را به دستوری كه بعداً گفته می‎شود سر ببرند؛ وحشی باشد یا اهلی بعد از جان‌دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، ولی حیوانی كه نجاست‎خوار شده، اگر به دستوری كه در شرع معین نموده‎اند، آن را استبراء نكرده باشند، و حیوانی كه انسان با آن وطی «نزدیكی» كرده بعد از سر بریدن، گوشت آن حلال نیست.

فارسی

صفحه‌ها

اشتراک در RSS - فقه جعفری، رساله عملیه