مسأله 2592. اگر حیوان حلالگوشت را به دستوری كه بعداً گفته میشود سر ببرند؛ وحشی باشد یا اهلی بعد از جاندادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، ولی حیوانی كه نجاستخوار شده، اگر به دستوری كه در شرع معین نمودهاند، آن را استبراء نكرده باشند، و حیوانی كه انسان با آن وطی «نزدیكی» كرده بعد از سر بریدن، گوشت آن حلال نیست.
مسأله 2593. حیوان حلالگوشت وحشی، مانند آهو و كبك و بز كوهی و حیوان حلالگوشتی كه اهلی بوده و بعداً وحشی شده، مثل گاو و شتر اهلی كه فرار كرده و وحشی شده است، و به سهولت ذبحش میسر نیست، اگر به دستوری كه بعداً گفته میشود آنها را شكار كنند، پاك و حلال است؛ ولی حیوان حلالگوشت اهلی، مانند گوسفند و مرغ خانگی، و حیوان حلالگوشت وحشی كه به واسطه تربیتكردن اهلی شده است و ذبحش به سهولت میسور است، با شكار كردن پاك و حلال نمیشود.
مسأله 2594. حیوان حلالگوشت وحشی در صورتی با شكار كردن پاك و حلال میشود، كه بتواند فرار كند یا پرواز نماید. بنابراین بچه آهو كه نمیتواند فرار كند، و بچه كبك كه نمیتواند پرواز نماید، با شكار كردن پاك و حلال نمیشود، و اگر آهو و بچهاش را كه نمیتواند فرار كند، با یك تیر شكار نمایند، آهو حلال، و بچهاش حرام است.
مسأله 2595. حیوان حلالگوشتی كه مانند ماهی خون جهنده ندارد، اگر به خودی خود بمیرد، یا به غیر دستور شرعی كه در صید ماهی گفته میشود، آن را بكشند پاك است، ولی گوشت آن را نمیشود خورد.
مسأله 2596. حیوان حرامگوشتی كه خون جهنده ندارد، مانند مار با سر بریدن حلال نمیشود، ولی مرده آن پاك است، چه خودش بمیرد یا سرش را ببرند.
مسأله 2597. سگ و خوك به واسطه سر بریدن و شكار كردن پاك نمیشوند، و خوردن گوشت آنها هم حرام است؛ و حیوان حرامگوشتی را كه درنده و گوشتخوار است، مانند گرگ و پلنگ اگر به دستوری كه گفته میشود سر ببرند، یا با تیر و مانند آن شكار كنند پاك است، ولی گوشت آن حلال نمیشود، و اگر با سگ شكاری آن را شكار كنند، پاكشدنش هم اشكال دارد.
مسأله 2598. فیل و خرس و بوزینه و موش و حیواناتی كه مانند مار و سوسمار در داخل زمین زندگی میكنند، اگر خون جهنده داشته باشند و به خودی خود بمیرد نجساند، بلكه اگر سر آنها را هم ببرند، یا آنها را شكار نمایند، پاكشدن بدنشان اشكال دارد، و احتیاط لازم اجتناب از آنها است.
مسأله 2599. اگر از شكم حیوان زنده، بچه مردهای بیرون آید، یا آن را بیرون آورند، خوردن گوشت آن حرام است.