مسأله 2618. اگر سگ شكاري، حيوان وحشي و يا اهلي وحشي‌شده حلال‌گوشتي را شكار كند، پاك و حلال‌بودن آن حيوان شش شرط دارد:
اول ـ سگ به طوري تربيت شده باشد كه هر وقت آن را براي گرفتن شكار بفرستند برود، و هر وقت از رفتن جلوگيري كنند بايستد؛ و نيز بايد عادتش اين باشد كه تا صاحبش نرسد، از شكار نخورد، ولي اگر اتفاقاً از شكار بخورد، اشكال ندارد.
دوم ـ صاحبش آن را بفرستد، و اگر پيش خود دنبال شكار رود، و حيواني را شكار كند، خوردن آن حيوان حرام است؛ بلكه اگر پيش خود دنبال شكار رود، و بعداً صاحبش بانگ بزند كه زودتر آن را به شكار برساند، اگر چه به واسطه صداي صاحبش شتاب كند، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن شكار خودداري نمايند.
سوم ـ كسي كه سگ را ميفرستد، بايد مسلمان باشد، يا بچه مسلمان باشد كه خوب و بد را بفهمد، و اگر كافر يا كسي كه اظهار دشمني با اهل بيت پيغمبر صلي الله عليه و آله ميكند سگ را بفرستد، شكار آن سگ حرام است.
چهارم ـ وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد، و اگر عمداً نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است، ولي اگر فراموش كند، اشكال ندارد.
پنجم ـ شكار به واسطه زخمي كه از دندان سگ پيدا كرده بميرد. پس اگر سگ، شكار را خفه كند، يا شكار از دويدن يا ترس بميرد، حلال نيست.
ششم ـ كسي كه سگ را فرستاده، وقتي برسد كه حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد، و چنان‌چه وقتي برسد كه به اندازه سر بريدن وقت باشد، و سر حيوان را نبرد تا بميرد، حلال نيست.
مسأله 2619. كسي كه سگ را فرستاده، اگر وقتي برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنان‌چه مثلاً به واسطه بيرون‌آوردن كارد و مانند آن وقت بگذرد، و آن حيوان بميرد، حلال است؛ ولي اگر چيزي همراه او نباشد كه با آن، سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد، احتياط واجب آن است كه از خوردن آن خودداري كنند.
مسأله 2620. اگر چند سگ را بفرستند، و با هم حيواني را شكار كنند، چنان‌چه همه آن‌ها داراي شرايطي كه در مسأله 2618 گفته شد، بودهاند، شكار حلال است، و اگر يكي از آن‌ها داراي شرايط نبوده، شكار حرام است.
مسأله 2621. اگر سگ را براي شكار حيواني بفرستد، و آن سگ، حيوان ديگري را شكار كند، آن شكار، حلال و پاك است؛ و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگري شكار كند، هر دو آن‌ها حلال و پاك ميباشند.
مسأله 2622. اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند، و يكي از آنان كافر باشد، آن شكار حرام است، و اگر همه مسلمان باشند، و يكي از آنان، عمداً نام خدا را نبرد، بنابر احتياط لازم، آن شكار حرام است.
مسأله 2623. اگر باز يا حيوان ديگري غير سگ شكاري، حيواني را شكار كند، آن شكار حلال نيست، ولي اگر وقتي برسند كه حيوان زنده باشد، و به دستوري كه در شرع معين شده سر آن را ببرند، حلال است.