سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

نماز احتیاط

مسأله1224. كسی كه نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از سلام نماز باید فوراً نیت نماز احتیاط كند، و تكبیر بگوید و حمد را بخواند، و به ركوع رود، و دو سجده نماید. پس اگر یك ركعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده، تشهد بخواند، و سلام دهد، و اگر دو ركعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده، یك ركعت دیگر مثل ركعت اول به جا آورد، و بعد از تشهد سلام دهد.

مسأله1225. نماز احتیاط، سوره و قنوت ندارد، و باید آن را آهسته بخوانند و نیت آن را به زبان نیاورند، و احتیاط واجب آن است كه «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» آن را هم آهسته بگویند.

مسأله1226. اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد نمازی كه خوانده درست بوده، لازم نیست نماز احتیاط را بخواند، و اگر در بین نماز احتیاط بفهمد، لازم نیست آن را تمام نماید.

مسأله1227. اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد كه ركعت‎های نمازش كم بوده، چنان‌چه كاری كه نماز را باطل می‎كند انجام نداده، باید آنچه از نماز را نخوانده بخواند، و برای سلام بی‌جا دو سجده سهو بنماید، و اگر كاری كه نماز را باطل می‎كند انجام داده، مثلاً پشت به قبله كرده، باید نماز را دوباره به جا آورد.

مسأله1228. اگر بعد از نماز احتیاط بفهمد كسری نماز به مقدار نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار، یك ركعت نماز احتیاط ایستاده بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحیح است.

مسأله1229. اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز كمتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین دو و چهار، دو ركعت نماز احتیاط ایستاده بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، چنان‌چه منافی به جا نیاورده باشد، بنابر احتیاط لازم كسری را تمام كند، و نماز را دوباره بخواند، تا یقین كند به تكلیف خود عمل كرده است.

مسأله1230. اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار، یك ركعت نماز احتیاط ایستاده بخواند، بعد بفهمد نماز را

 

دو ركعت خوانده، چنان‌چه بعد از نماز احتیاط كاری كه نماز را باطل می‎كند انجام داده، مثلاً پشت به قبله كرده، نماز را دوباره بخواند، و اگر كاری كه نماز را باطل می‎كند انجام نداده، بنابر احتیاط لازم باید دو ركعت كسری نماز را به جا آورد، و نماز را هم دوباره بخواند.

مسأله1231. اگر بین دو و سه و چهار شك كند، و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتیاط ایستاده، یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نیست دو ركعت نماز احتیاط نشسته را بخواند.

مسأله1232. اگر بین سه و چهار شك كند، و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته، یا یك ركعت ایستاده را می‎خواند یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده، باید نماز احتیاط را رها كند، و بنابر احتیاط لازم كسری را به جا آورد و نماز را دوباره بخواند.

مسأله1233. اگر بین دو و سه و چهار شك كند، و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط ایستاده را می‎خواند، پیش از ركوع ركعت دوم یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده، باید نماز احتیاط را رها كند، و بنابر احتیاط لازم كسری نماز را به جا آورد، و نماز را دوباره بخواند.

مسأله1234. اگر در بین نماز احتیاط بفهمد كسری نمازش بیشتر یا كمتر از نماز احتیاط بوده، باید آن را رها كند، و بنابر احتیاط لازم كسری نماز را به جا آورد، و نماز را دوباره بخواند، مثلاً در شك بین سه و چهار اگر موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته را می‎خواند، یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، باید نماز احتیاط نشسته را رها كند، و دو ركعت كسری نماز را بخواند، و نماز را هم دوباره به جا آورد.

مسأله1235. اگر شك كند نماز احتیاطی را كه بر او واجب بوده به جا آورده یا نه، چنان‌چه وقت نماز گذشته به شك خود اعتنا نكند، و اگر وقت دارد، و یا محل به جا آوردن نماز احتیاط بعد از وقت باشد، مثل كسی كه بیشتر از یك ركعت از وقت را درك نكرده باشد در صورتی كه مشغول كار دیگری نشده و از جای نماز برنخاسته و كاری هم، مثل پشت كردن به قبله كه نماز را باطل می‎كند انجام نداده، باید نماز احتیاط را بخواند، و اگر مشغول كار دیگری شده، یا كاری كه نماز را باطل می‎كند به جا آورده، یا بین نماز و شك او زیاد طول كشیده، احتیاط واجب آن است كه نماز احتیاط را به جا آورد، و نماز را هم دوباره بخواند.

 

مسأله1236. اگر در نماز احتیاط، ركنی را زیاد كند، یا مثلاً به جای یك ركعت دو ركعت بخواند، نماز احتیاط باطل می‎شود، و باید دوباره نماز احتیاط را بخواند، و اصل نماز را هم اعاده نماید.

مسأله1237. موقعی كه مشغول نماز احتیاط است، اگر در یكی از افعال آن شك كند، چنان‌چه محل آن نگذشته، باید به جا آورد، و اگر محلش گذشته، باید به شك خود اعتنا نكند، مثلاً اگر شك كند كه حمد خوانده یا نه، چنان‌چه به ركوع نرفته، باید بخواند و اگر به ركوع رفته، باید به شك خود اعتنا نكند.

مسأله1238. اگر در شماره ركعت‎های نماز احتیاط شك كند، چنان‌چه طرف بیشتر شك نماز را باطل می‎كند، باید بنا را بر كمتر بگذارد، و اگر طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی‎كند، باید بنا را بر بیشتر بگذارد؛ و در هر دو صورت بعد از تمام‌شدن نماز احتیاط، اصل نماز را نیز بنابر احتیاط دوباره بخواند، مثلاً موقعی كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتیاط است، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده یا سه ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل می‎كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده، و اگر شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی‎كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است، و اصل نماز را نیز اعاده نماید.

مسأله1239. اگر در نماز احتیاط چیزی كه ركن نیست، سهواً كم یا زیاد شود، و از چیزهایی باشد كه در خود نماز سجده سهو دارد، احتیاط لازم آن است كه سجده سهو را به جا آورد، و اگر از چیزهایی است كه سجده سهو ندارد، در نماز احتیاط نیز لازم نیست.

مسأله1240. اگر بعد از سلام نماز احتیاط شك كند كه یكی از اجزاء یا شرایط آن را به جا آورده یا نه، به شك خود اعتنا نكند.

مسأله1241. اگر در نماز احتیاط، تشهد یا یك سجده را فراموش كند، احتیاط واجب آن است كه بعد از سلام نماز، آن را قضا نماید.

مسأله1242. اگر نماز احتیاط و قضای یك سجده یا قضای یك تشهد یا دو سجده سهو بر او واجب شود، باید اول نماز احتیاط را به جا آورد.

مسأله1243. حكم گمان در نماز مثل حكم یقین است، مثلاً اگر انسان گمان دارد كه

 

نماز را چهار ركعت خوانده، نباید نماز احتیاط بخواند، و اگر گمان دارد ركوع كرده، نباید آن را به جا آورد، و اگر گمان دارد حمد را نخوانده، چنان‌چه به ركوع نرفته، باید بخواند، و اگر به ركوع رفته، نمازش صحیح است.

مسأله1244. حكم شك و سهو و گمان در نمازهای واجب یومیه و نمازهای واجب دیگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آیات شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون شك در نماز دو ركعتی است، نماز باطل می‎شود.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: