مسأله 1617. اگر روزهدار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقي بدن او از آب
بيرون باشد، بنابر احتياط واجب روزهاش باطل ميشود، ولي اگر تمام بدن را آب بگيرد و مقداري از سر بيرون باشد، روزه باطل نميشود.
مسأله 1618. اگر نصف سر را يك دفعه، و نصف ديگر آن را دفعه ديگر در آب فرو برد كه هيچ وقت تمام سر زير آب نباشد، روزهاش باطل نميشود.
مسأله 1619. اگر قصد داشت كه سر را زير آب فرو ببرد و شك كرد كه تمام سر زير آب رفت يا نه، بنابر احتياط واجب روزهاش باطل است.
مسأله 1620. اگر تمام سر زير آب برود ولي مقداري از موها بيرون بماند، روزه باطل ميشود.
مسأله 1621. اگر سر را در گلاب فرو برد بنابر احتياط واجب روزه باطل ميشود، چنان‌كه احتياط واجب آن است كه سر را در آبهاي مضاف ديگر هم فرو نبرد ولي در چيزهاي ديگر كه روان است اشكال ندارد.
مسأله 1622. اگر روزهدار بياختيار در آب بيفتد و تمام سر او را آب بگيرد يا فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد، روزهاش باطل نميشود.
مسأله 1623. اگر با اطمينان به اين كه آب سر او را نميگيرد، خود را در آب بيندازد و آب تمام سر او را بگيرد، روزهاش اشكال ندارد.
مسأله 1624. اگر فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد، يا ديگري به زور سر او را در آب فرو برد، چنان‌چه در زير آب يادش بيايد كه روزه است يا آن كس دست خود را بردارد، بايد فوراً سر را بيرون آورد، و چنان‌چه بيرون نياورد بنابر احتياط واجب روزهاش باطل ميشود.
مسأله 1625. اگر فراموش كند كه روزه است و به نيت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحيح است.
مسأله 1626. اگر بداند كه روزه است و عمداً براي غسل‌كردن سر را در آب فرو برد، چنان‌چه روزه او مثل روزه رمضان واجب معين باشد، روزه و غسل هر دو باطل است، و اگر روزه مستحب باشد يا روزه واجبي باشد كه مثل روزه كفاره، وقت معيني ندارد و تمام‌كردن آن واجب نباشد، غسل صحيح، و روزه باطل ميباشد.
مسأله 1627. اگر براي آن كه كسي را از غرق‌شدن نجات دهد، سر را در آب فرو برد اگر چه نجات‌دادن او واجب باشد، روزهاش باطل ميشود.