ترجمه اذان و اقامه

اللهُ أكْبَرُ

خداي تعالي بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند.

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلَّا الله

شهادت مي‎دهم كه نيست خدايي جز خداي يكتا و بي‎همتا.

أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله

شهادت مي‎دهم كه حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله پيغمبر و فرستاده خداست.

أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيّاً أمِيرَ المُؤمِنينَ وَلِىُّ الله

شهادت مي‎دهم كه حضرت علي عليه‌ السلام أميرالمؤمنين و وليّ خدا بر همه خلق است.

حَيَّ عَلَى الصَّلاَة

بشتاب براي نماز.

حَيَّ عَلَى الْفَلَاح

بشتاب براي رستگاري.

حَيَّ عَلى خَيْرِ الْعَمَل

بشتاب براي بهترين كارها كه نماز است.

قَد قامَتِ الصَّلاَة

به تحقيق نماز برپا شد.

لا إلَهَ إِلَّا الله

نيست خدايي مگر خداي يكتا و بي‎همتا.

مسأله929. بين جمله‎هاي اذان و اقامه بايد خيلي فاصله نشود و اگر بين آن‌ها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.

مسأله930. اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد، چنان‌چه غنا شود، يعني به طور

آوازه‎خواني كه در مجالس لهو و بازيگري معمول است اذان و اقامه را بگويد، حرام است، و اگر غنا نشود، مكروه مي‎باشد.

مسأله931. اذان عصر و عشا از كسي كه بين ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع مي‎كند، ساقط مي‎شود؛ خواه در موارد استحباب جمع باشد، مثل نماز عصر روز جمعه، و نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذيحجه است در عرفات، و نماز عشا شب عيد قربان براي كسي كه در مشعر الحرام است، و خواه مثل زن مستحاضه يا كسي باشد كه نمي‎تواند از بيرون‌آمدن بول و غايط خودداري كند، و جمع بين نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا مي‎نمايد، يا غير اين موارد باشد كه به هر حال اذان عصر و عشا در صورت جمع مذكور ساقط مي‎شود هر چند سقوط در عصر روز عرفه در عرفات، و در عشا شب عيد قربان در مشعر به طور عزيمت است، و در عصر روز جمعه اگر بخواهد اذان بگويد رجاءاً بگويد، و در غير اين سه مورد، سقوط به نحو رخصت است؛ فقط مستحاضه و مسلوس احتياط را به نگفتن اذان ترك نكنند و در صورتي اذان ساقط مي‎شود، كه با نماز قبلي هيچ فاصله نشود، يا فاصله كمي بين آن‌ها باشد، و فاصله‌شدن نافله كافي است براي عدم سقوط اذان بنابر اقوي.

مسأله932. اگر براي نماز جماعتي اذان و اقامه گفته باشند، كسي كه با آن جماعت نماز مي‎خواند، نبايد براي نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مسأله933. اگر براي خواندن نماز جماعت به مسجد برود و ببيند جماعت تمام شده، تا وقتي كه صف‎ها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، مي‎تواند براي نماز خود، اذان و اقامه نگويد.

مسأله934. در جايي كه عده‎اي مشغول نماز جماعت‎اند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صف‎ها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادي يا با جماعت ديگري كه بر پا مي‎شود نماز بخواند با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مي‎شود:

اول ـ آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد، رجاءاً بگويد.

دوم ـ آن كه براي آن نماز، اذان و اقامه گفته باشند.

سوم ـ آن كه نماز جماعت باطل نباشد.

چهارم ـ آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد. پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد، و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.

پنجم ـ آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشد.

ششم ـ آن كه وقت نماز جماعت مشترك باشد، مثلاً هر دو نماز ظهر، يا هر دو نماز عصر بخوانند، يا نمازي كه به جماعت خوانده مي‎شود، نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند، يا او نماز ظهر بخواند و جماعت نماز عصر باشد.

مسأله935. اگر در يكي از شرط‎هايي كه در مسأله قبل گفته شد شك كند، چنان‌چه رجاءاً اذان و اقامه بگويد مطابق با احتياط عمل كرده است.

مسأله936. كسي كه اذان و اقامه ديگري را مي‎شنود، مستحب است هر قسمتي را كه مي‎شنود آهسته بگويد.

مسأله937. كسي كه اذان و اقامه ديگري را شنيده؛ چه با او گفته باشد يا نه، در صورتي كه بين آن اذان و اقامه و نمازي كه مي‎خواهد بخواند، زياد فاصله نشده باشد، مي‎تواند براي نماز خود اذان و اقامه نگويد.

مسأله938. اگر مرد، اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان او ساقط نمي‎شود، بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط‌شدن اذان اشكال دارد.

مسأله939. هر گاه اذان و اقامه را فراموش كند و مشغول نماز شود، اگر تا وارد ركوع ركعت اول نشده يادش آمد، مي‎تواند نماز را رها كرده، و پس از گفتن اذان و اقامه نماز را دوباره شروع كند.

مسأله940. اقامه بايد بعد از اذان گفته شود، و اگر قبل از اذان بگويند صحيح‎ نيست.

مسأله941. اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاً «حَيَّ عَلَي الْفَلاَح» را پيش از «حَيَّ عَلَي الصَّلاَة» بگويد، بايد از جايي كه ترتيب به هم خورده دوباره بگويد.

مسأله942. بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد، و اگر بين آن‌ها به قدري فاصله دهد كه اذاني را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد، و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز به قدري فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براي آن نماز اذان و اقامه بگويد.