سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

پوشانیدن بدن در نماز

مسأله796. مرد باید در حال نماز ـ اگر چه كسی او را نمی‎بیند ـ عورتین خود را بپوشاند، و بهتر است از ناف تا زانو را بپوشاند.

مسأله797. زن باید در موقع نماز، تمام بدن حتی سر و موی خود را بپوشاند، ولی پوشاندن صورت به مقداری كه در وضو شسته می‎شود، و دست‎ها تا مچ و پاها تا مچ پا لازم نیست، اما برای آن كه یقین كند كه مقدار واجب را پوشانده است، باید مقداری از اطراف صورت و قدری پایین‎تر از مچ را هم بپوشاند.

مسأله798. موقعی كه انسان قضای سجده فراموش‌شده یا تشهد فراموش‌شده را به جا می‎آورد، بلكه بنابر احتیاط واجب در موقع سجده سهو هم باید خود را مثل موقع نماز بپوشاند.

مسأله799. اگر انسان عمداً یا از روی ندانستن مسأله در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است.

مسأله800. اگر در بین نماز بفهمد كه عورتش پیدا است، باید آن را بپوشاند، و احتیاط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند، ولی اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پیدا بوده، نمازش صحیح است.

مسأله801. اگر در حال ایستاده لباسش عورت او را می‎پوشاند، ولی ممكن است در حال دیگر، مثلاً در حال ركوع و سجود نپوشاند، چنان‌چه موقعی كه عورت او پیدا می‎شود، به وسیله‎ای كه پوشاندن به آن در حال اختیار جایز است آن را بپوشاند، نماز او صحیح است، ولی احتیاط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.

 

مسأله802. انسان می‎تواند در نماز خود را با علف و برگ درخت بپوشاند، ولی احتیاط مستحب آن است كه موقعی خود را با این‌ها بپوشاند كه چیز دیگری نداشته باشد.

مسأله803. انسان در حال نماز اگر ناچار باشد كه خود را با گل بپوشاند و نماز بخواند، احتیاط لازم آن است كه یك مرتبه دیگر مثل برهنه نماز بخواند، یعنی با ایماء و اشاره.

مسأله804. اگر چیزی ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنان‌چه احتمال دهد كه پیدا می‎كند، بنابر احتیاط واجب باید نماز را تأخیر بیندازد، و اگر چیزی پیدا نكرد، در آخر وقت، مطابق وظیفه‎اش نماز بخواند.

مسأله805. كسی كه می‎خواهد نماز بخواند، اگر برای پوشاندن خود حتی برگ درخت و علف نداشته باشد، و یا گودالی هم كه در آن بایستد پیدا نكند و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چیزی پیدا كند كه خود را با آن بپوشاند، در صورتی كه احتمال بدهد كه ناظر محترم او را می‎بیند، نشسته نماز بخواند، و برای ركوع و سجود به قدری خم شود كه عورتش پیدا نباشد، و برای سجود كمی بیشتر از ركوع خم شود و مهر را بالا بیاورد، و پیشانی را بر آن بگذارد، و اگر اطمینان دارد كه ناظر محترم او را نمی‌بیند، احتیاط آن است كه دو نماز ایستاده بخواند، و موقعی كه ایستاده است قُبل خود را با دست بپوشاند، و در یكی از آن دو نماز، ركوع و سجود را به جا آورد، و در دیگری به جای ركوع و سجود با سر اشاره نماید، و اگر گودالی هست كه بتواند در آن بایستد، باید نماز مختار بخواند.

موضوع: 
نويسنده: