سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

تكبیـرة الاحرام

مسأله957. گفتن «اللهُ أكْبَر» در اول هر نماز واجب و ركن است، و باید حروف «الله» و حروف «أكْبَر» و دو كلمه « الله» و «أكْبَر» را پشت سر هم بگوید، و نیز باید این دو كلمه به عربی صحیح گفته شود، و اگر به عربی غلط بگوید، یا مثلاً ترجمه آن را به فارسی بگوید، صحیح نیست.

 

مسأله958. احتیاط واجب آن است كه تكبیرة الاحرام نماز را به چیزی كه پیش از آن می‎خواند، مثلاً به اقامه یا به دعایی كه پیش از تكبیر می‎خواند نچسباند.

مسأله959. اگر انسان بخواهد الله اكبر را به چیزی كه بعد از آن می‎خواند، مثلاً به «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» بچسباند باید «راء» اكبر را با پیش بخواند.

مسأله960. موقع گفتن تكبیرة الاحرام باید بدن آرام باشد، و اگر عمداً در حالی كه بدنش حركت دارد، تكبیرة الاحرام را بگوید باطل است.

مسأله961. تكبیر و حمد و سوره و ذكر و دعا را باید طوری بخواند كه خودش بشنود، و اگر به واسطه سنگینی یا كَری گوش یا سر و صدای زیاد نمی‎شنود، باید طوری بگوید كه اگر مانعی نباشد بشنود.

مسأله962. كسی كه لال است یا زبان او مرضی دارد كه نمی‎تواند «اللهُ أَكْبَر» را درست بگوید، باید به هر طور كه می‎تواند بگوید، و اگر هیچ نمی‎تواند بگوید، باید در قلب خود بگذراند و برای تكبیر اشاره كند و زبانش را هم اگر می‎تواند حركت دهد.

مسأله963. مستحب است بعد از تكبیرة الاحرام بگوید:

یا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ المـُسِیءُ وَ قَدْ اَمَرْتَ الْمـُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمـُسِیءِ أنْتَ الْمـُحْسِنُ وَ اَنَا الْمـُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّی

ای خدایی كه به بندگان احسان می‎كنی بنده گنه‎كار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‎ای كه نیكوكار از گناهكار بگذرد، تو نیكوكاری و من گناهكار؛ به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی‎هایی كه می‎دانی از من سرزده بگذر.

مسأله964. مستحب است موقع گفتن تكبیر اول نماز و تكبیرهای بین نماز دست‎ها را تا مقابل گوش‎ها بالا ببرد.

مسأله965. اگر شك كند كه تكبیرة ‎الاحرام را گفته یا نه، چنان‌چه مشغول خواندن چیزی شده، به شك خود اعتنا نكند، و اگر چیزی نخوانده، باید تكبیر را بگوید.

 

مسأله966. اگر بعد از گفتن تكبیرة الاحرام شك كند كه آن را صحیح گفته یا نه، چنان‌چه مشغول خواندن چیزی شده به شك خود اعتنا نكند، و هم‌چنین است اگر چیزی نخوانده، و لكن احتیاط مستحب آن است كه در این صورت نماز را تمام كند و دوباره بخواند.

موضوع: 
نويسنده: 
کليد واژه: