مسأله784. خانه كعبه كه در مكه معظمه میباشد و جای خانه تا منتهای زمین و بالای آن تا منتهای آسمان، قبله است، و باید روبروی آن نماز خواند؛ ولی كسی كه دور است، اگر طوری بایستد كه بگویند: رو به قبله نماز میخواند كافی است، و همچنین است كارهای دیگری، مانند سر بریدن حیوانات كه باید رو به قبله انجام گیرد.
مسأله785. كسی كه نماز واجب را ایستاده میخواند، باید صورت و سینه و شكم و جلوی پاهای او رو به قبله باشد، و احتیاط مستحب آن است كه انگشتان پای او هم رو به قبله باشد به طوری كه بگویند: پای او رو به قبله است.
مسأله786. كسی كه باید نشسته نماز بخواند، اگر نمیتواند به طور معمول بنشیند و در موقع نشستن كف پاها را به زمین میگذارد، باید در موقع نماز صورت و سینه و شكم و ساق پای او رو به قبله باشد.
مسأله787. كسی كه نمیتواند نشسته نماز بخواند، باید در حال نماز به پهلوی راست طوری بخوابد كه جلوی بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نیست، باید به پهلوی چپ طوری بخوابد كه جلوی بدن او رو به قبله باشد و اگر این را هم نتواند، باید به پشت بخوابد بطوری كه كف پاهای او رو به قبله باشد.
مسأله788. نماز احتیاط و سجده و تشهد فراموششده را باید رو به قبله خواند، و سجده سهو را نیز بنابر احتیاط لازم باید رو به قبله به جا آورد.
مسأله789. نماز مستحبی را میشود در حال راهرفتن و سواری خواند، و اگر انسان در این دو حال، نماز مستحب بخواند، لازم نیست رو به قبله باشد.
مسأله790. كسی كه میخواهد نماز بخواند، باید برای پیداكردن قبله كوشش نماید تا یقین كند قبله كدام طرف است، و اگر نتواند یقین پیدا كند، باید به گمانی كه از محراب مسجد مسلمانان یا قبرهای آنان یا از راههای دیگر پیدا میشود عمل نماید، حتی اگر از گفته فاسق یا كافری كه به واسطه قواعد علمی قبله را میشناسد گمان به قبله پیدا كند كافی است.
مسأله791. كسی كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قویتری پیدا كند، نمیتواند به گمان خود عمل نماید، مثلاً اگر میهمان ازگفته صاحبخانه گمان به قبله پیدا كند، ولی بتواند از راه دیگری گمان قویتری پیدا كند، نباید به حرف او عمل نماید.
مسأله792. اگر برای پیداكردن قبله وسیلهای ندارد، یا با این كه كوشش كرده، گمانش به طرفی نمیرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، باید چهار نماز به چهار طرف بخواند، و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، باید به اندازهای كه وقت دارد، نماز بخواند، مثلاً اگر فقط به اندازه یك نماز وقت دارد، باید یك نماز به هر طرفی كه میخواهد بخواند، و بعد از وقت با علم به قبله بنابر احتیاط لازم نماز را قضا كند، و باید نمازها را طوری بخواند كه یقین كند یكی از آنها رو به قبله واقع شده، یا اگر رو به قبله نبوده، به سمت راست و یا سمت چپ قبله نرسیده است.
مسأله793. اگر یقین یا گمان كند كه قبله در یكی از دو طرف است، باید به هر دو طرف نماز بخواند، ولی احتیاط مستحب آن است كه در صورت گمان، به چهار طرف نماز بخواند.
مسأله794. كسی كه باید به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر باید یكی بعد از دیگری خوانده شود، میتواند نماز اول را به آن چند طرف كه واجب است بخواند، بعد نماز دوم را شروعكند و میتواند هر دو را پشت سر هم به یك طرف به جا آورد، و بعد به طرف دیگر شروع كند.
مسأله795. كسی كه یقین به قبله ندارد، اگر بخواهد غیر از نماز، كاری كند كه باید آن را رو به قبله انجام داد، مثلاً بخواهد سر حیوانی را ببرد، باید به گمان عمل نماید، و اگر گمان ممكن نیست، به هر طرف كه انجام دهد صحیح است.