مسأله400. در استحاضه قليله بايد براي هر نماز يك وضو بگيرد و پنبه را عوض كند، و ظاهر فرج را اگر خون به آن رسيده آب بكشد.
مسأله401. در استحاضه متوسطه بايد براي نماز صبح غسل كند و تا صبح ديگر براي هر نماز، كارهاي استحاضه قليله را -كه در مسأله پيش گفته شد- انجام دهد؛ و اگر عمداً يا از روي فراموشي براي نماز صبح غسل نكند، بايد براي نماز ظهر و عصر غسل كند، و اگر براي نماز ظهر و عصر غسل نكند، بايد پيش از نماز مغرب و عشا غسل نمايد، چه آنكه خون بيايد يا قطع شده باشد.
مسأله402. در استحاضه كثيره علاوه بر كارهاي استحاضه متوسطه -كه در مسأله پيش گفته شد- بايد براي هر نماز دستمال را عوض كند، يا آب بكشد، و يك غسل براي نماز ظهر و عصر و يكي براي نماز مغرب و عشا، به جا آورد، و بين نماز ظهر و عصر فاصله نيندازد، و اگر فاصله بيندازد، بايد براي نماز عصر دوباره غسل كند، و نيز اگر بين نماز مغرب و عشا فاصله بيندازد، بايد براي نماز عشا دوباره غسل كند و چون وجوب وضو در استحاضه كثيره محل تأمل است، احتياط آن است كه پيش از غسل، به قصد رجاء وضو بگيرد و در ميان نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا اگر جمع بين آنها مينمايد، گرفتن وضو، براي مستحاضه كثيره خلاف احتياط است، مگر در حال گفتن اقامه نماز دوم كه با جمع عرفي منافي نباشد.
مسأله403. اگر خون استحاضه پيش از وقت نماز بيايد و بعد قطع شود، چنانچه براي آن خون، وضو و غسل به جا نياورده باشد، بايد در موقع نماز، وضو و غسل را به جا آورد.
مسأله404. مستحاضه متوسطه كه بايد وضو بگيرد و غسل كند، هر كدام را اول به جا آورد صحيح است و مستحاضه كثيره - چنانچه گذشت- احوط آن است كه پيش از غسل، وضو بگيرد.
مسأله405. اگر استحاضه قليله بعد از نماز صبح متوسطه شود، بايد براي نماز ظهر و عصر غسل كند، و اگر بعد از نماز ظهر و عصر متوسطه شود، بايد براي نماز مغرب و عشا غسل نمايد.
مسأله406. اگر استحاضه قليله يا متوسطه بعد از نماز صبح كثيره شود، بايد براي نماز ظهر و عصر يك غسل، و براي نماز مغرب و عشا غسل ديگري به جا آورد، و اگر بعد از نماز ظهر و عصر كثيره شود، بايد براي نماز مغرب و عشا غسل نمايد.
مسأله407. مستحاضه كثيره يا متوسطه اگر پيش از داخلشدن وقت نماز براي نماز غسل كند، غسل او باطل است بلكه احتياط لازم آن است كه ميان غسل و نماز فاصله نيندازد مگر به خواندن نافله همان نماز.
مسأله408. مستحاضه قليله و متوسطه براي هر نماز؛ چه واجب و چه مستحب، بايد وضو بگيرد و نيز اگر بخواهد نمازي را كه خوانده احتياطاً دوباره بخواند، يا بخواهد نمازي را كه تنها خوانده است دوباره با جماعت بخواند، بايد تمام كارهايي را كه براي مستحاضه گفته شد انجام دهد، ولي براي خواندن نماز احتياط و سجده فراموششده و تشهد فراموششده و سجده سهو، اگر آنها را بعد از نماز فوراً به جا آورد، لازم نيست كارهاي مستحاضه را انجام دهد.
مسأله409. مستحاضه بعد از آنكه خونش قطع شد، فقط براي نماز اولي كه ميخواند، بايد كارهاي مستحاضه را انجام دهد و براي نمازهاي بعد لازم نيست.
مسأله410. اگر نداند استحاضه او چه قسم است، موقعي كه ميخواهد نماز بخواند بايد مقداري پنبه داخل فرج نمايد و كمي صبر كند و بيرون آورد و بعد از آن كه فهميد استحاضه او كدام يك از آن سه قسم است، كارهايي را كه براي آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولي اگر بداند تا وقتي كه ميخواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نميكند، پيش از داخلشدن وقت هم ميتواند خود را وارسي نمايد.
مسأله411. مستحاضه اگر پيش از آن كه خود را وارسي كند، مشغول نماز شود چنانچه قصد قربت داشته و به وظيفه خود عمل كرده، مثلاً استحاضهاش قليله بوده و به وظيفه استحاضه قليله عمل نموده، نماز او صحيح است و اگر قصد قربت نداشته، يا عمل او مطابق وظيفهاش نبوده، مثل آن كه استحاضه او متوسطه بوده و به وظيفه قليله رفتار كرده، نماز او باطل است.
مسأله412. مستحاضه اگر نتواند خود را وارسي نمايد كه متوسطه يا قليله يا كثيره است، بايد به نحوي عمل كند كه يقين به برائت ذمه، حاصل كند. پس در شك ميان قليله و متوسطه يا متوسطه و كثيره، عمل به وظيفه هر دو نمايد، و در شك بين هر سه قسم، عمل به وظيفه هر سه قسم نمايد، ولي اگر بداند سابقاً كدام يك از آن سه قسم بوده، بايد به وظيفه همان قسم رفتار نمايد.
مسأله413. اگر خون استحاضه در باطن باشد و از محل خارج نشده باشد، وضو و غسل باطل نميشود، و اگر بيرون بيايد هر چند كم باشد وضو و غسل را باطل ميكند، و اگر از محل خود خارج شده و به محلي رسيده باشد كه اگر پنبه داخل كند آلوده به خون ميشود، بنابر احتياط بايد به وظايفي كه گفته شد، عمل كند.
مسأله414. مستحاضه اگر بعد از نماز خود را وارسي كند و خون نبيند اگرچه بداند دوباره خون ميآيد، با وضويي كه دارد ميتواند نماز بخواند.
مسأله415. مستحاضه تا وقتي اطمينان دارد خون بيرون نميآيد، ميتواند خواندن نماز را تأخير بيندازد.
مسأله416. اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز، به كلي پاك ميشود يا به اندازه خواندن نماز خون بند ميآيد، بايد صبركند و نماز را در وقتي كه پاك است بخواند.
مسأله417. اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد به مقداري كه وضو و غسل و نماز را به جا آورد، به كلي پاك ميشود، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعي كه به كلي پاك شد، دوباره وضو و غسل را به جا آورد و نماز را بخواند، و اگر وقت نماز تنگ شد، لازم نيست وضو و غسل را دوباره به جا آورد؛ بلكه اگر وقت تيمم دارد، به جاي هر يك از وضو و غسل تيمم كند و براي نمازهاي بعد، غسل و وضو به جا آورد، و اگر وقت تيمم هم ندارد به همين حال نماز بخواند و بعد با غسل و وضو آن را قضا كند.
مسأله418. مستحاضه كثيره و متوسطه وقتي به كلي از خون پاك شد، بايد غسل كند؛ ولي اگر بداند از وقتي كه براي نماز پيش مشغول غسل شده، ديگر خون نيامده، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله419. مستحاضه قليله بعد از وضو و مستحاضه كثيره و متوسطه بعد از غسل و وضو، بايد فوراً مشغول نماز شود، ولي گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاي قبل از نماز اشكال ندارد و در نماز هم ميتواند كارهاي مستحب، مثل قنوت و غير آن را به جا آورد.
مسأله420. مستحاضه اگر بين غسل و نماز فاصله بيندازد و خون ببيند، بايد دوباره غسل كند و بلافاصله مشغول نماز شود.
مسأله421. اگر خون استحاضه جريان دارد و قطع نميشود، چنانچه براي او ضرر ندارد بايد پيش از غسل و بعد از آن به وسيله پنبه از بيرونآمدن خون جلوگيري نمايد، ولي اگر هميشه جريان ندارد، فقط بايد بعد از وضو و غسل از بيرونآمدن خون جلوگيري نمايد، و چنانچه كوتاهي كند و خون بيرون آيد، بايد دوباره بنابر احتياط لازم غسل كند، و اگر نماز هم خوانده، بايد دوباره بخواند.
مسأله422. اگر در موقع غسل خون قطع نشود، غسل صحيح است ولي اگر در بين غسل، استحاضه متوسطه، كثيره شود واجب است غسل را از سر بگيرد.
مسأله423. احتياط مستحب آن است كه مستحاضه، در تمام روزي كه روزه است به مقداري كه ميتواند از بيرونآمدن خون جلوگيري كند.
مسأله424. روزه مستحاضهاي كه غسل بر او واجب ميباشد، در صورتي صحيح است كه بنابر احتياط لازم غسل نماز مغرب و عشاي شبي كه ميخواهد فرداي آن را روزه بگيرد، به جا آورد و بلكه بنابر احتياط غسل نماز مغرب و عشاي شب بعد را نيز به جا آورد، و نيز در روز مستحاضه كثيره، بلكه متوسطه بنابر احوط غسلهايي را كه براي نمازهاي روزش واجب است انجام دهد.
مسأله425. اگر بعد از نماز عصر مستحاضه شود و تا غروب غسل نكند، روزه او صحيح است و چنانچه گذشت بنابر احتياط در صحت روزه اين روز، غسل نماز مغرب و عشا شب بعد شرط است.
مسأله426. اگر استحاضه قليله پيش از نماز، متوسطه يا كثيره شود، بايد كارهاي متوسطه يا كثيره را كه گفته شد، انجام دهد؛ و اگر استحاضه متوسطه، كثيره شود، بايد كارهاي استحاضه كثيره را انجام دهد، و چنانچه براي استحاضه متوسطه غسل كرده باشد، فايده ندارد و بايد دوباره براي كثيره غسل كند.
مسأله427. اگر در بين نماز، استحاضه متوسطه، كثيره شود، بايد نماز را بشكند و براي استحاضه كثيره غسل كند و وضو بگيرد و كارهاي ديگر آن را انجام دهد و نماز بخواند؛ و اگر براي هيچكدام از غسل و وضو وقت ندارد، بايد دو تيمم كند؛ يكي بدل از غسل، و ديگري بدل از وضو، و اگر براي يكي از آنها وقت ندارد، بايد عوض آن تيمم كند و
ديگري را به جا آورد، ولي اگر براي تيمم هم وقت ندارد نميتواند نماز را بشكند و بايد نماز را تمام كند، و بنابر احتياط واجب قضا هم نمايد، و همچنين است اگر در بين نماز، استحاضه قليله او، متوسطه يا كثيره شود.
مسأله428. اگر در بين نماز، خون بند بيايد و مستحاضه نداند كه در باطن هم قطع شده يا نه، چنانچه بعد از نماز بفهمد قطع شده بوده، بايد وضو و غسل و نماز را دوباره به جاآورد.
مسأله429. اگر استحاضه كثيره متوسطه شود، بايد براي نماز اول، عمل كثيره و براي نمازهاي بعد، عمل متوسطه را به جا آورد، مثلاً اگر پيش از نماز ظهر استحاضه كثيره، متوسطه شود، بايد براي نماز ظهر غسل كند و براي نماز عصر و مغرب و عشا فقط، وضو بگيرد، ولي اگر براي نماز ظهر غسل نكند و فقط به مقدار نماز عصر وقت داشته باشد، بايد براي نماز عصر غسل نمايد و اگر براي نماز عصر هم غسل نكند، بايد براي نماز مغرب غسل كند، و اگر براي آن هم غسل نكند و فقط به مقدار نماز عشا وقت داشته باشد، بايد براي نماز عشا غسل نمايد.
مسأله430. اگر پيش از هر نماز، خون مستحاضه كثيره و يا متوسطه قطع شود و دوباره بيايد، براي هر نماز بايد يك غسل به جا آورد.
مسأله431. اگر استحاضه كثيره، قليله شود، بايد براي نماز اول، وضو و غسل و براي نمازهاي بعد، عمل قليله را به جا آورد و نيز اگر استحاضه متوسطه قليله شود، بايد براي نماز اول، عمل متوسطه و براي نمازهاي بعد، عمل قليله را به جا آورد.
مسأله432. اگر مستحاضه، يكي از كارهايي را كه بر او واجب ميباشد حتي عوضكردن پنبه را ترك كند، نمازش باطل است.
مسأله433. احتياط آن است كه مستحاضه غير از نماز، هر كاري كه شرط آن طهارت است، مثل دستكشيدن به خط قرآن را ترك كند مگر در صورتي كه بر او واجب باشد.
مسأله434. اگر مستحاضه، غسلهاي واجب خود را به جا آورد، رفتن در مسجد و توقف در آن و خواندن سورهاي كه سجده واجب دارد و نزديكي شوهر با او، حلال ميشود، اگر چه كارهاي ديگري را كه براي نماز واجب است، مثل عوضكردن پنبه و دستمال انجام نداده باشد.
مسأله435. اگر زن در استحاضه كثيره يا متوسطه بخواهد پيش از وقت نماز، سورهاي را كه سجده واجب دارد بخواند يا مسجد برود، بنابر احتياط واجب بايد غسل نمايد، و همچنين است اگر شوهرش بخواهد با او نزديكي كند.
مسأله436. نماز آيات بر مستحاضه واجب است، و بايد براي نماز آيات هم كارهايي را كه براي نماز يوميه گفته شد، انجام دهد.
مسأله437. هر گاه در وقت نماز يوميه، نماز آيات بر مستحاضه واجب شود اگر چه بخواهد هر دو را پشت سر هم به جا آورد، بايد براي نماز آيات هم تمام كارهايي را كه براي نماز يوميه بر او واجب است، انجام دهد و نميتواند هر دو را با يك غسل و وضو بخواند.
مسأله438. اگر مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند، بايد براي هر نماز، كارهايي را كه براي نماز ادا بر او واجب است، به جا آورد لكن احتياط لازم، ترك قضا است تا موقعي كه پاك شود مگر با خوف فوت.
مسأله439. اگر زن بداند خوني كه از او خارج ميشود، خون زخم نيست و بداند يا حيض است يا استحاضه، و يا نفاس است يا استحاضه، و علامت حيض و نفاس نداشته باشد، بايد به دستور استحاضه عمل كند و شرعاً حكم حيض و نفاس را ندارد، بلكه اگر شك داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاي ديگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتياط واجب، بايد كارهاي مستحاضه را انجام دهد.