مسأله16. آب كُر مقدار آبي است كه اگر در ظرفي كه طول و عرض و عمق آن هر يك سه وجب باشد بريزند، آن ظرف را پر كند. و احتياط آن است كه هر بُعد آن سه وجب و نيم باشد، و وزن آن از صد و بيست و هشت من تبريز، بيست مثقال كمتر است.
مسأله17. اگر عين نجس، مانند بول و خون يا چيزي كه نجس شده است، مانند لباس نجس به آب كُر برسد، چنانچه آن آب، بو يا رنگ يا مزه نجاست را بگيرد، نجس ميشود، و اگر تغيير نكند نجس نميشود.
مسأله18. اگر بوي آب كُر به واسطه غير نجاست تغيير كند، نجس نميشود.
مسأله19. اگر عين نجس، مانند خون به آبي كه بيشتر از كُر است برسد و بو يا رنگ
يا مزه قسمتي از آن را تغيير دهد، چنانچه مقداري كه تغيير نكرده كمتر از كُر باشد، تمام آب نجس ميشود، و اگر به اندازه كُر يا بيشتر باشد، فقط مقداري كه بو يا رنگ يا مزه آن تغيير كرده نجس است.
مسأله20. آب فواره اگر متصل به كُر باشد، آب نجس را پاك ميكند، ولي اگر قطره قطره روي آب نجس بريزد، آن را پاك نميكند، مگر آنكه چيزي روي فواره بگيرند تا آب آن قبل از قطره قطره شدن، به آب نجس متصل شود، و بنابر احتياط واجب بايد آب فواره با آن آب نجس مخلوط گردد.
مسأله21. اگر چيز نجس را زير شيري كه متصل به كُر است بشويند، آبي كه از آن چيز ميريزد اگر متصل به كُر باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد و عين نجاست هم در آن نباشد، پاك است.
مسأله22. اگر مقداري از آب كُر يخ ببندد و باقي آن به قدر كُر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس ميشود، و هر قدر از يخ هم آب شود نجس است.
مسأله23. آبي كه به اندازه كُر بوده، اگر انسان شك كند از كُر كمتر شده يا نه، مثل آب كُر است، يعني نجاست را پاك ميكند، و اگر نجاستي هم به آن برسد نجس نميشود. و آبي كه كمتر از كُر بوده و انسان شك دارد به مقدار كُر شده يا نه، حكم آب كُر را ندارد.
مسأله24. كُر بودن آب به دو راه ثابت ميشود:
اول ـ آن كه خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند.
دوم ـ آن كه دو مرد عادل خبر دهند.