يكشنبه: 1403/02/9

مسأله 2298. اگر انسان طلبكار خود را حواله دهد كه طلبش را از دیگری بگیرد و طلبكار و آن دیگری قبول نمایند، كسی كه به او حواله شده بدهكار می‎شود، و دیگر طلبكار نمی‌تواند از بدهكار اولی مطالبه نماید.

فارسی
چهارشنبه / 14 آبان / 1393

قرض‌دادن از كارهای مستحبی است كه در آیات قرآن و اخبار راجع به آن زیاد سفارش شده است، از پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله روایت شده كه هر كس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زیاد می‎شود، و ملائكه بر او رحمت می‎فرستند و اگر با بدهكار خود مدارا كند، بدون حساب و به سرعت از صراط می‎گذرد، و كسی كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام می‎شود.

مسأله 2281. در قرض لازم نیست صیغه بخوانند، بلكه اگر چیزی را به نیت قرض به كسی بدهد و او هم به همین قصد بگیرد صحیح است، ولی مقدار آن باید كاملاً معلوم باشد.

فارسی
چهارشنبه / 14 آبان / 1393

وكالت آن است كه انسان كاری را كه می‎تواند در آن دخالت كند، به دیگری واگذار نماید تا از طرف او انجام دهد، مثلاً كسی را وكیل كند كه خانه او را بفروشد یا زنی را برای او عقد نماید. پس آدم سفیهی كه مال خود را در كارهای بیهوده مصرف می‎كند، چون حق ندارد در مال خود تصرف كند و كسی كه حاكم شرع او را از تصرف در مالش منع كرده باشد، نمی‎تواند برای فروش آن كسی را وكیل نماید.

فارسی

مسأله 2260. بچه‎ای كه بالغ نشده شرعاً نمی‎تواند در مال خود تصرف كند و نشانه بالغ‌شدن در زن و مرد یكی از سه چیز است:

اول ـ تمام‌شدن پانزده سال قمری در مرد، و نه سال قمری در زن.

دوم ـ روییدن موی درشت زیر شكم بالای عورت.

سوم ـ بیرون‌آمدن منی.

مسأله 2261. روییدن موی درشت در صورت و پشت لب و در سینه و زیر بغل و درشت‌شدن صدا و مانند این‌ها نشانه بالغ‌شدن نیست، مگر آن كه انسان به واسطه این‌ها به بالغ‌شدن یقین كند.

فارسی

مسأله 2246. اگر انسان با كسی به این قسم معامله كند كه درخت‎های میوه‎ای را كه میوه آن مال خود اوست، یا اختیار میوه‎های آن با اوست، تا مدت معینی به آن كس واگذار كند كه تربیت نماید و آب دهد و به مقداری كه قرار می‎گذارند، از میوه آن بردارد، این معامله را مساقات می‎گویند.

مسأله 2247. معامله مساقات در درخت‎هایی كه مثل بید و چنار میوه نمی‎دهند صحیح نیست، و در مثل درخت حنا كه از برگ آن یا درختی كه از گل آن استفاده می‎كنند، صحت آن بعید نیست.

فارسی

مسأله 2236. مزارعه آن است كه مالك با زارع به این قسم معامله كند كه زمین را در اختیار او بگذارد تا زراعت كند، و مقداری از حاصل آن را به مالك بدهد.

مسأله 2237. مزارعه چند شرط دارد:

فارسی

مسأله 2226. جعاله آن است كه انسان قرار بگذارد در مقابل كاری كه برای او انجام می‎دهند مال معینی بدهد، مثلاً بگوید هر كس گمشده مرا پیدا كند، ده تومان به او می‎دهم؛ و به كسی كه این قرار را می‎گذارد جاعل، و به كسی كه كار را انجام می‎دهد عامل می‎گویند، و فرق بین جعاله و این كه كسی را برای كاری اجیر كنند، این است كه در اجاره بعد از خواندن صیغه، اجیر باید عمل را انجام دهد و كسی هم كه او را اجیر كرده اجرت را به او بدهكار می‎شود، ولی در جعاله اگر چه عامل، شخص معین باشد، عامل می‎تواند مشغول عمل نشود و تا عمل را انجام ندهد، جاعل بدهكار نمی‎شود.

فارسی

مسأله 2201. مالی را كه مستأجر بابت اجاره می‎دهد باید معلوم باشد. پس اگر از چیزهایی است كه مثل گندم با وزن معامله می‎كنند، باید وزن آن معلوم باشد، و اگر از چیزهایی است كه مثل تخم‌مرغ با شماره معامله می‎كنند، باید شماره آن معین باشد، و اگر مثل اسب و گوسفند است، باید اجاره‌دهنده آن را ببیند، یا مستأجر خصوصیات آن را به او بگوید.

مسأله 2202. اگر زمینی را برای زراعت جو، یا گندم اجاره دهد و مال الاجاره را جو، یا گندم همان زمین قرار دهد، اجاره صحیح نیست.

فارسی

مسأله 2195. استفاده‎ای كه مال را برای آن اجاره می‎دهند چهار شرط دارد:

اول ـ آن كه حلال باشد. بنابراین اجاره‌دادن دكان برای شراب‌فروشی یا نگهداری شراب و كرایه‌دادن حیوان برای حمل و نقل شراب باطل است.

فارسی

مسأله 2192. مالی را كه اجاره می‎دهند چند شرط دارد:

اول ـ آن كه معین باشد. پس اگر بگوید: یكی از خانه‎های خود را اجاره دادم؛ درست نیست.

دوم ـ مستأجر آن را ببیند، یا كسی كه آن را اجاره می‎دهد طوری خصوصیات آن را بگوید كه كاملاً معلوم باشد.

سوم ـ تحویل‌دادن آن ممكن باشد. پس اجاره‌دادن اسبی كه فرار كرده، باطل است.

چهارم ـ استفاده از آن مال به تلف‌كردن و از بین‌بردنش نباشد. پس اجاره‌دادن نان و میوه و خوردنی‎های دیگر صحیح نیست.

فارسی

صفحه‌ها

اشتراک در RSS - فقه جعفری، رساله عملیه