ج. این‌گونه ضعف و سستیها تقریباً لازمه روزه است و برای نوع افراد پیش میآید و نمیتوان به‌خاطر آن، روزه را خورد. میتوانید سحر از غذای مقوی استفاده كنید و ساعات خواب شب را كمی بیشتر نمایید تا در روز دچار مشكل نشوید.
ج. هر مقدار از روزهها را كه میتوانند، در ماه رمضان بگیرند و قضای بقیه آن را در طول سال به‌تدریج بجا آورند و اگر نمیتوانند روزه بگیرند، فعلاً پرداخت كفاره (یك مُدّ طعام تقریباً 750 گرم طعام برای هر روز) كافی‌است و در سالهای بعد قضای آن را هم بگیرند.
ج. برای هر روز، یك مُد طعام، تقریباً 750 گرم گندم، آرد، جو و.... به فقیر غیرسیّد بپردازید وقضای آن را هم بعداً بجا آورید.
ج. احتیاط مستحب آن است كه روزه‌دار از استعمال آمپول و سرم خودداری كند و فرقی بین آمپول‌ها نیست و اگر لازم شد و تزریق كرد روزه او باطل نمی‌شود.
ج. اگر بخواهند خبری را كه نمی‌دانند راست است یا دروغ نقل كنند بنابر احتیاط واجب باید از كسی كه آن خبر را گفته, یا از كتابی كه آن خبر در آن نوشته شده، نقل نمایند.
ج. شخص مذکور باید آن روز را امساک کند و قضای آن را هم بگیرد ولی کفاره ندارد.
ج. اگر عـده‌ای كـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان پیدا می‌شود, بگویند ماه را دیده‌ایم, اول ماه ثابت می‌شود.
ج. اگر روزه‌دار در روز محتلم شود, واجب نیست فوراً غسل كند.
ج. اگر مادر شما به واسطه بیماری روزه خود را نگرفته و بیماری‌اش تا ماه رمضان سال بعد طول بكشد, قـضای روزه‌هایی را كه نگرفته بر او واجب نیست و باید برای هر روز یك مد كه تقریباً ده سیر(750 گرم) است طـعـام - یـعـنی: گندم یا جو و مانند اینها ـ به فقیر بدهد.
ج. بلی، به طفل شیرخوار نیز زکات فطره تعلّق می‌گیرد.
ج. در فرض سؤال فطره آنها بر عهده پدر است.
ج. به‌نظر اینجانب زکات فطره بنابر احتیاط واجب باید به فقرای شیعه اثنی‌عشری برسد و مکلّف باید آنچه را تحت عنوان زکات فطره به این‌گونه سازمان‌ها و مؤسسات می‌دهد یقین کند که بدون کم و زیاد در مورد مصرف (فقیر شیعه اثنی‌عشری)، صرف شده و الا ذمّه‌اش بری نمی‌شود؛ پس برای هرکس این یقین حاصل شود، اشکال ندارد مثلاً کسی که زکات فطره می‌دهد و سیّد نیست باید یقین کند که به مصرف فقیر غیرسیّد رسیده است و به سید و به مدرسه و مسجد و حسینیه نداده‌اند.