مسأله11. «احتیاط مستحب» همیشه همراه با فتوا است، و مقلّد میتواند به فتوا، یا به احتیاط، به دلخواه خود، عمل نماید. مانند این مسأله:
«ظرف نجس را اگر یكمرتبه در آب كر بشویند پاك میشود، گرچه احتیاط آن است كه سهمرتبه بشویند».
«احتیاط واجب» همراه با فتوا نمیباشد و مقلّد باید به همان احتیاط عمل كند و به فتوای مجتهد دیگر نیز میتوان مراجعه نمود، مانند این مسأله:
«احتیاط آن است كه بر برگ درخت انگور، اگر تازه باشد سجده نكنند».