مسأله199. قيام؛ يعني ايستادن. نمازگزار بايد تكبيرةالاحرام و قرائت را در حال قيام و آرامش بخواند.
مسأله200. اگر ركوع را فراموش كند و بعد از قرائت به سجده برود و قبل از واردشدن به سجده يادش بيايد، بايد كاملاً بايستد، سپس به ركوع برود و پس از آن، سجدهها را به‌جا آورد.
مسأله201. بنا بر احتياط واجب، نمازگزار بايد موقع ايستادن هر دو پا را بر زمين بگذارد، ولي لازم نيست
سنگيني بدن روي هر دو پا باشد و اگر روي يك پا هم باشد، اشكال ندارد.
مسأله202. كسي كه به‌هيچ‌وجه حتّي با تكيه‌كردن بر عصا يا ديوار نتواند ايستاده نماز بخواند، بايد نشسته، رو به قبله نماز بخواند، و اگر نشسته هم نتواند، بايد خوابيده بخواند.
مسأله203. واجب است بعد از ركوع به‌طور كامل بايستد و سپس به سجده برود و چنانچه اين قيام عمداً ترك شود، نماز باطل است.