احكام قضا و كفاره روزه

مسأله369. لازم نيست قضاي روزه را فوراً به‌جا آورد، ولي بنا بر احتياط واجب بايد تا رمضان سال بعد، انجام دهد.

مسأله370. انسان نبايد در به‌جا  آوردن كفّاره كوتاهي كند، ولي لازم نيست، فوراً آن را انجام دهد و اگر چند سال بر آن بگذرد چيزي بر آن اضافه نمي‎شود.

مسأله371. اگر به‌سبب عذري مانند سفر، روزه نگرفته و پس از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان سال بعد، عمداً قضاي آن را به‌جا  نياورد، بايد علاوه بر قضا، براي هر روز، يك مدّ طعام به فقير بدهد و همچنين اگر با عذر، قضاي روزه را به‌جا  نياورد، بنا بر احتياط واجب، علاوه بر قضاي روزه بايد يك مدّ طعام هم به فقير بدهد.

مسأله372. اگر به‌سبب بيماري نتواند روزه بگيرد و آن بيماري تا رمضان سال بعد طول بكشد قضاي آن ساقط مي‎شود، ولي بايد براي هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهد.