يكي از نعمتهاي الهي، قدرت بينايي است، انسان بايد از اين نعمت بزرگ در راه كمال و ترقّي خود و همنوعانش استفاده كند، و آن را از نگاه به نامحرمان باز دارد، گرچه نگاه به طبيعت و زيباييهاي آن، اگر تجاوز به حقوق ديگران نباشد، اشكال ندارد، ولي حفظ ديده از نگاه به ديگران و حفظ خود از نگاه نامحرمان، احكام خاصي دارد كه در اين بخش به برخي از آنها ميپردازيم: