مسأله321. اگر امام جماعت یكی از نمازهای یومیّه را میخواند، هركدام از نمازهای یومیّه را میتوان به او اقتدا كرد، بنابراین اگر امام، نماز عصر را میخواند، مأموم میتواند، نماز ظهر را به او اقتدا كند، و اگر مأموم پس از
آنكه نماز ظهر را خواند، جماعت برپا شود میتواند، نماز عصر را به ظهر امام جماعت اقتدا كند.
مسأله322. مأموم میتواند نماز قضای خود را به نماز ادای امام، اقتدا كند، هرچند قضای دیگر نمازهای یومیّه باشد، مثلاً امام جماعت نماز ظهر را میخواند و او قضای نماز صبح را.
مسأله323. نماز جماعت، حدّاقل با دو نفر برپا میشود، یك نفر امام و یك نفر هم مأموم، مگر در نماز جمعه.
مسأله324. نمازهای مستحبی را نمیتوان به جماعت خواند، مگر نماز طلب باران[1] و نماز عید فطر و قربان.
مسأله325. مأموم نباید تكبیرةالاحرام را پیش از امام بگوید، بلكه تا تكبیر امام تمام نشده، نباید تكبیر بگوید.
مسأله326. مأموم، باید غیر از حمد و سوره، بقیّه نماز را خودش بخواند، ولی اگر ركعت اوّل یا دوّم او، و ركعت سوّم یا چهارم امام باشد، باید حمد و سوره را نیز بخواند.
[1]. به این نماز «استسقاء» گفته میشود.