سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

استخراج باورهای دینی از قرآن

برای باورهای دینی باید از قرآن استفاده شود و بیان ساده و قوی آن را راهنما قرار داد و هر بیان، هر شعر و هر ادبیاتی كه به این روش و اقتباس از قرآن مجید باشد باورزا و شوق‌انگیز و موجب روشنی قلب می‌شود. اشعار شعرا كه از همین سبك قرآن استفاده كرده‌اند شنونده را به عالم

 

غیب و ایمان به خدا در حد بسیار زیادی سیر می‌دهد كه بحمدالله به زبان عربی و فارسی قوی‌ترین، مؤثرترین و بیشترین ادبیات را داریم.

اینك سبك قرآن مجید در ایمان‌بخشی:

﴿وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ * وَفِی أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ﴾؛[1]
﴿أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ﴾؛[2]
﴿ان إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ...﴾[3] (الآیات)؛
﴿أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ السَّمَاء مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ﴾[4] (الآیات)؛

 

﴿مِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ﴾[5] (الآیات)؛
﴿أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ﴾؛[6]
﴿أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَ * أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ﴾.[7]

و آیات بسیار دیگر در الهیات كه همه در معرفت و تبلیغ و دعوت به خداپرستی است و باورآفرین و ایمان‌بخش است.

در بخش نبوات آیات قرآن كریم همه معجزه است و در معرفی انبیا بلیغ‌تر از آن نیست.

در موضوع معاد و مسائل مربوط به روح و غیب وجود انسان و سؤال و محاسبه‌ قیامت، هشدارهای آیات قرآن همه رسا و مؤثر است.

در توصیف سختی‌های روز قیامت و وعد و وعید همه مسائل تربیتی را باید از قرآن فرا گرفت:

﴿یَوْمَ یَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ * وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ﴾؛[8]

 

﴿یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ﴾؛[9]
﴿وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ﴾؛[10]
و
﴿وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَآئِرَهُ فِی عُنُقِهِ﴾[11]

آیات قرآن در تهدید چنان است كه راستی انسان را تكان می‌دهد و در ترغیب و تشویق، موعظه و انواع مقاصدی كه بشر باید به آن آگاه شود همه باوربخش است.

 

[1] ذاریات، 20 ـ 21. «و در روی زمین آیاتی برای جویندگان یقین است، و در وجود خود شما (نیز آیاتی است)؛ آیا نمی‌بینید؟».

[2]. انبیاء، 30. «آیا کافران ندیدند که آسمان‌ها و زمین به‌هم پیوسته بودند و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده‌ای را از آب قرار دادیم؛ آیا ایمان نمی‌آورند؟».

[3]. آل عمران، 190 – 194. «مسلماً در آفرینش آسمان‌ها و زمین و رفت و آمد شب و روز...».

[4]. نمل، 60. «آیا بت‌هایی که معبود شما هستند، بهترند) یا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفرید؟ و برای شما از آسمان آبی فرستاد که با آن باغ‌هایی زیبا و سرورانگیز رویاندیم؟».

[5]. روم، 20. «از نشانه‌های او این است که شما را از خاک آفرید».

[6]. طور، 35. «یا آنها بی‌هیچ آفریده شده‌اند یا خود خالق خویشند؟».

[7]. واقعه، 68 ـ 69. «آیا به آبی که می‌نوشید اندیشیده‌اید؟ آیا شما آن را از ابر نازل کرده‌اید یا ما نازل می‌کنیم؟».

[8]. قارعه، 4 ـ 5. «روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده خواهند بود، و کوه‌ها مانند پشم رنگین حلاجی‌شده می‌گردد».

[9]. غافر، 19. «او چشم‌هایی را که به خیانت می‌گردد و آنچه را سینه‌ها پنهان می‌دارند، می‌داند».

[10]. مریم، 39. «و آنان را از روز حسرت (روز رستاخیز) بترسان؛ در آن هنگام که همه‌ چیز پایان می‌یابد».

[11]. اسراء، 13. «و هر انسانی اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم».

نويسنده: