بسیار مایه افتخار و سرافرازی است كه دانشگاهیان كشور در صف مقدم دعوت جهانیان به قرآن هستند.
باید چنین باشد، باید علما، دانشمندان و اساتید علم و فرهنگ، پرچمدار گرایش و عمل به قرآن مجید باشند؛ به آفتاب توان دید كه آفتاب كجاست.
قرآن كریم همانگونه كه كتاب علم و معرفت است، كتاب اخلاق، كتاب عمل و احترام و ترقی و پیشرفت و فتح قلّههای كمالات است.
این غنای قرآنی با ولایت اهلبیت(علیهم السلام) (ثقلین)، شیعه را از انحراف، ضلالت و تفسیرهای تحریفآمیز دیگران، و تأویلهای صوفیانه مصون و محفوظ نموده است.
در مكتب قرآن مجید توقف و سكون نیست. ظلم و حقكشی و استضعاف محكوم است. با شعار «النَّاسُ كُلُّهُمْ سَوَاءٌ كَأَسْنَانِ الْمشْط»[1] همه باهم باید هممقصد و پشتیبان، همكار و همراه به جلو بروید؛
در پایان از خداوند متعال مسئلت دارم شما عزیزانی كه زندگی خود را با قرآن و آیات نورانی آن پیوند دادهاید و به دنیای متمدن امروز - كه از معنویّت و اخلاق دور است - اعلام میدارید كه تنها راه رسیدن به كمالات انسانی و حقیقت انسانیت در عمل به دستورات آسمانی قرآن كریم است، در این راه مستقیم بیشازپیش موفق بدارد و همه را مشمول دعای خیر حضرت بقیةالله الاعظم ـ ارواح العالمین له الفداء ـ (عِدل قرآن كریم) قرار دهد.
و السلام علیكم و رحمةالله و بركاته.
لطفالله صافی
20 شعبانالمعظم 1433
[1]. جاحظ، العثمانیه، ص207؛ کحلانی، نزهةالناظر، ص39. ر.ك: ابنشعبه حرانی، تحفالعقول، ص368؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج7، ص62؛ متقی هندی، کنزالعمال، ج9، ص38. «تمام مردم، همانند دندانههای شانه یکسان هستند».
[2]. زلزال، 7. «پس هركس هموزن ذرّهاى كار خیر انجام دهد آن را مىبیند»!
[3]. نجم، 39. «براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نیست».
[4]. فاطر، 19 ـ 22. «نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، و نه ظلمتها و روشنایى، و نه سایه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان، و هرگز مردگان و زندگان یكسان نیستند!»