قسط در نهج‌البلاغه

در نهج‌البلاغه نيز قسط به همين معناى تقسيم به عدل و استحقاق طبق نظام آمده است.

مانند اينكه در وصف آفرينش طاووس در خطبه 165 می‌فرمايد:

«وَقَلَّ صِبْغٌ إِلاّ وَقَدْ أَخَذَ مِنْهُ بِقِسْطٍ»؛[1]

«و كم‌تر رنگى می‌توان یافت که طاووس سهمی از آن را نداشته باشد».

و در خطبه 185 در وصف حضرت بارى‌تعالى می‌فرمايد:

«وَقامَ بِالْقِسْطِ فِي خَلْقِهِ وَعَدَلَ عَلَيْهِمْ فِي حُكْمِهِ»؛[2]

«خدا میان مخلوقاتش به قسط و داد رفتار کرد (هرچيز را با عدل و حصّة متعادل و موافق با نظام آفريد) و در حكم خود با عدل و داد بر آنها حكم فرمود».