سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

81. توصیه دربارة علی(ع)

قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَـحْیَا حَیَاتِی وَیَمُوتَ مَمَاتِی وَیَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ غَرَسَهَا رَبِّی فَلْیُوالِ عَلِیّاً مِنْ بَعْدِی وَلْیُوَالِ وَلِیَّهُ، وَلْیَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِی، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِی، خُلِقُوا مِنْ طِینَتی، رُزِقُوا فَهْماً وَعِلْماً، وَوَیْلٌ لِلْمُكَذِّبِینَ بِفَضْلِهِمْ مِنْ أُمَّتِی، الْقَاطِعِینَ فِیهِمْ صِلَتِی، لَا أَنَالَـهُمُ‌ اللهُ شَفَاعَتِی».[1]

رسول خدا(ص) فرمود:

«هركه بدین دلشاد است كه چون من زیست كند، و چون من بمیرد، و در بهشت عدن كه پروردگار درختان آن را غرس كرده است جای گیرد، بایستی بعد از من از علی هواداری كند و هوادار هواداران او

 

باشد، و از امامان پس از من پیروی كند؛ زیرا آنان عترت من هستند، از سرشت من آفریده شده‌اند و فهم و علم روزی آنان ساخته‌اند. پس بدا بر تكذیب‌كنندگان از امت من كه پیوند مرا دربارة آنان بگسلد، خداوند شفاعت مرا شامل حالشان نگرداند».

 

 

[1]. ابونعیم اصفهانی، حلیة‌الاولیاء، ج1، ص86؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج42، ص240؛ متقی هندی، كنز‌العمال، ج12، ص103 - 104؛ قندوزی، ینابیع‌الموده، ج1، ص379 – 380؛ ج2، ص489؛ و غیر آن مثل فرائدالسمطین، كفایةالطالب، مسند احمد، مناقب علی(ع) و ... .

ر.ک: کتاب دیگر ما به نام امان الأمة من الضلال و الاختلاف (ص 177) و در کنزالعمال نیز مانند آن از زیاد بن مطرف، (متقی هندی، ج 11، ص 611ـ612) نقل شده است.

نويسنده: 
کليد واژه: