سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

104. مهرورزی به علی(ع)

عَنْ سَلْمَانَ قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص):

«مَنْ أَحَبَّ‌ عَلِیّاً فَقَدْ أَحَبَّنِی وَمَنْ أَبْغَضَ عَلِیّاً فَقَدْ أَبْغَضَنِی».[1]

از سلمان فارسی نقل است كه گفت: رسول خدا(ص) فرمود:

«كسی كه به علی مهر بورزد و محبت كند چنان است كه به من محبّت ورزیده، و كسی كه به او كینه‌توزی نماید درحقیقت با من دشمنی كرده است».

 

[1]. سیوطی، الجامع‌الصغیر، ج2، ص554 به نقل از المستدرك (حاکم نیشابوری، ج3، ص130) (به طور صحیح). و در همان اثر (سیوطی، ج2، ‌ص680، ح2) چنین ثبت است: «هركه به علی ناسزا گوید به من ناسزا گفته و هركه به من ناسزا گوید درحقیقت به خدا ناسزا گفته است». از احمد در مسند و حاكم نیشابوری در المستدرك (به‌طور صحیح). و در كتاب كنوزالحقائق (مناوی، ج2، ص193)، به نقل از طبرانی چنین آمده است. «یا علی، محبّ تو دوستدار من است و دشمنت دشمن من خواهد بود». ر.ک: متقی هندی، کنزالعمال، ج11، ص601.

نويسنده: 
کليد واژه: