در دین اسلام امکان عمر طولانی یکی از مسائل مورد اتّفاق می‌باشد و قرآن مجید در نهایت صراحت از عمر طولانی نوح(علیه‌السلام) خبر می‌دهد:
که فقط مدّت اشتغال نوح پیغمبر(علیه‌السلام) به دعوت قوم پیش از طوفان به‌تصریح این آیه نهصدوپنجاه سال بوده است و اگر سال‌های پیش از دعوت و سال‌های بعد از دعوت را به‌حساب بیاوریم چه مقدار می‌شود، خدا عالم است.
و عموم مسلمانان اتّفاق دارند که عیسی و بلکه خضر و ادریس و
الیاس(علیهم‌السلام) زنده هستند و عیسی(علیه‌السلام) در آخرالزّمان به زمین خواهد آمد و به حضرت مهدی(علیه‌السلام) در نماز اقتدا خواهد کرد.
ازنظر تاریخ نیز عمر طولانی مورد تأیید است و تواریخی که در دست داریم، اشخاص بسیاری را نشان می‌دهند که از عمر طولانی و زندگی بلند برخوردار شده‌اند.
یکی از کتاب‌هایی که به‌خصوص در تاریخ زندگی و شرح احوال معمّرین نگاشته شده و یکی از مآخذ و مصادر و کتب مهمّ تراجم و رجال به شمار می‌رود کتابی است که ابوحاتم سجستانی (م. 350ق.) به نام المعمّرون تألیف کرده است. این کتاب که اخیراً هم با فهرست و اسلوب عالی طبع شده سوابق تاریخی طول عمر را به‌طور کامل و مبسوط روشن می‌سازد.
[1]. عنکبوت، 14. «نوح در میان قومش نهصدوپنجاه سال درنگ کرد».