سه شنبه: 29/اسف/1402 (الثلاثاء: 9/رمضان/1445)

* نظام الهی، نظامی بدون نقص

شما متأسّفانه نتوانسته‌اید از این پیش‌آمد‌ها، و بدرفتاری‌های کسان و خویشاوندان، یا گرفتاری‌ها و مصائب، و سختی‌ها، و گرم و سردها، و تنگی‌ها و گشایش‌ها، درس بگیرید، و خودتان، و دنیا، و این عالم طبیعت را بشناسید، و از عالم طبیعت، توقّع غیر آنچه هست دارید.

اگر می‌شناختید که دنیا، دار همین اوضاع به ظاهر ناهمگون است، و با همه اگر برخورد آگاهانه شود، بر کمال و بینش انسان می‌افزایند، و تفسیر و تعبیر صحیح دارند.

آدم باید در بین کشاکش این فشارها، و نابسامانی‌های‌ ظاهری، ساخته شود؛ معرفت پیدا کند، و اشتباهات یا خطاهای خود، و یا دیگران را به حساب خدا ننویسد.

خدا آن‌طور که باید، جهان را، و خود بنده و شما را آفرید. این

 

همه نعمت‌ها را به ما عطا کرده؛ در جسم ما، چشم، گوش، زبان، عقل، هوش و این نظامات اعضای ظاهر و باطن، چیزی کم نگذاشته؛ شما را چنان آفریده که از نعمت‌های بی‌شمار استفاده کنید، عقل و شعور داده که خطا را از صواب تمییز می‌دهید.

در عالم، کمبودی نیست، و کسی با خدا حرفی ندارد:

هـر چیـز که هست آنچنان می‌باید
 

 

 

و آن‌چیز که آنچنان نمی‌باید، نیست
 

     
 

این‌همه هدایت‌های وحیانی، و این‌همه هشدارها را اگر من یا شما نشنویم، یا دیگران نشنوند، و از خط برون بروند، به هم ظلم کنند و حقّ هم را ضایع کنند، ایراد و اعتراض به آنها است، به آنها که سوء استفاده می‌نمایند.

نويسنده: 
کليد واژه: