نامه شما رسید، در جواب شما عرض میکنم:
یكی از آیات بزرگ الهی و شگفتیها و ظرافتهایی كه در عالم
آفرینش، بهخصوص انسان، تماشایی و عبرتانگیز و بینشآفرین است، زوجیّت و همسر و همدم و انیس و مونسبودن زن و مرد با یكدیگر است، كه واقعاً الآن كه این نوشته را مینویسم، واژهای كه تعبیر از این زوجیّت و با همشدن و باهم بودن و یكیشدن این دو جنس را بنماید، ندارم.
قرآن مجید میفرماید:
بانوان برای شوهران لباس، و شوهران برای ایشان لباس میباشند.
و در آیه دیگر، پیرامون این رابطه میفرماید:
یعنی همدم، مونس، غمخوار، متّحد، مشترك المنافع و موافق، همدل، نه معارض و نه جدا از هم و نه مستقلّ از هم، بلكه متّحد، اتّحادی كه بین هیچ دو نفری برقرار نمیشود.
حقیقت زوجیّت این معانی مقدّس و آرامبخش است. این است كه از دو جنس مخالف یك واحدِ به تمام معنا موافق، ساخته میشود، و اسلام به این جهت، به ازدواج و تقویت و تكمیل،
بسیار اهمّیّت داده است، و در اكثریت زنان و شوهران مسلمان، این روحیه، و این تجلّی و یگانگی و اتّحاد را، اگرچه بالطّبع فراهم است، فراهمتر میسازد، و اهتمام بر این است كه بنیاد قویم و مستحكم، از آسیب و تعرّض مصون بماند، و زن و مرد در دل به آن وفادار باشند.