اعتراف بزرگان اهل سنّت به فضایل علی(ع)

ابن‌بطريق از شخصيّت‌هاي بزرگ علم حديث است كه مشايخ بزرگي از اهل سنّت دارد. ايشان كتابي دارد به نام «خصائص الوحي المبين في مناقب امير المؤمنين(ع)». وي در اين كتاب، آياتي را كه راجع به اميرالمؤمنين(ع) است از كتب عامّه به سندهاي معتبر و از مشاهير خودشان نقل كرده است.[1] كتاب بسيار ارزشمند و مورد استفاده است

كه همه شما عزيزان بايد اين كتاب را بخوانيد.

ابن‌بطريق كتاب ديگري دارد به نام «العمده» كه مشحون از فضایل اهل‌بيت(ع) است كه آن‌هم كتاب بسيار نفيس و ارزشمندي است و بايد مورد توجه قرار گيرد.

در ديگر روايات هم از طريق شيعه و اهل سنّت به مسئله ولايت اشاره شده است از باب نمونه اينكه فرمودند:

«لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ مِثْلَ مَا قَامَ نُوحٌ فِي قَوْمِهِ وَكَانَ لَهُ مِثْلُ أُحُدٍ ذَهَباً فَأَنْفَقَهُ فِي سَبِيلِ الله وَمُدَّ فِي عُمُرِهِ حَتَّى حَجَّ أَلْفَ عَامٍ عَلَى قَدَمَيْهِ ثُمَّ قُتِلَ بَيْنَ الصَّفَا وَالـْمَرْوَةِ مَظْلُوماً ثُمَّ لَمْ يُوَالِكَ يَا عَلِيُّ لَمْ يَشَمَّ رَائِحَةَ الْـجَنَّةِ وَلَمْ يَدْخُلْهَا»؛[2]

اگر كسي به‌قدر عمر رسالت نوح عبادت كند و به اندازه كوه احد طلا انفاق نمايد و... سپس ولايت اميرالمؤمنين را نداشته باشد بوي

بهشت را استشمام نمي‌كند و داخل آن نمي‌شود.

[1] . ابن‌بطریق، خصائص الوحی المبین، ص71 ـ 249.

[2]. مصادر شيعه و مصادر اهل سنّت از جمله: خوارزمی، المناقب، ص67 ـ 68؛ طبری، بشارة المصطفی، ص153؛ قندوزی، ينابيع المودّه، ج2، ص293؛ اربلی، کشف الغمّه، ج1، ص100. «اگر بنده‌ای خدای متعال را به‌قدری عبادت کند که حضـرت نوح در میان قومش بود و برای او مثل کوه احد طلا باشد پس آن را در راه خدا انفاق کند و عمرش طولانی شود به قدری که بتواند هزار سال با پای پیاده حج به‌جا آورد، سپس میان صفا و مروه مظلومانه کشته شود سپس ولایت تو را نپذیرد و تو را دوست نداشته باشد ای علی چنین کسی بوی بهشت را استشمام نمی‌کند و داخل بهشت نمی‌شود».