پس از اینكه بنی‌هاشم از این مقوله سخن گفتند و تصمیم قاطع خود بر شهادت را اعلام كردند اصحاب به نوبة خود برمی‌خاستند و با عرض جان‌فشانی و جان‌نثاری در آن موقعیتِ به‌ظاهر پر از رعب و وحشت، كه برحسب عرف و عادت باید از آن پیشنهاد امام(علیه‌السلام) استقبال نمایند، ایمان محكم خود را به امام(علیه‌السلام) و راهی كه در پیش گرفته اظهار می‌نمودند و به مرگ و آن شداید و مصائب جانكاهی كه
پیش رو داشتند اهمّیتی نمی‌دادند و خوشحال و سرافراز بودند كه از بوتة امتحان چنان بی‌غلّ‌وغش بیرون می‌آیند.