راستي اين ماه بزرگ چه ماه جامعي است، ما مسلمانان بايد خدا را از اين برنامه‌ها و فرصت‌هاي خوب و سازنده‌اي که به امت اسلام موهبت شده است سپاسگزار باشيم.

بايد قدر اين هدايت‌ها را بشناسيم و در حقايق آن تفکر و انديشه داشته باشيم، در معاني دعاها تأمل کنيم، پيام‌هايي را که روزه و اين دعاها به جامعه ما، به مسئولين امور، به افراد و اشخاص، به مقامات لشکري و کشوري و به توانگران و به فقرا و به علما و دانشمندان و نويسندگان و همه اقشار دارند به گوش‌جان بشنويم.

عزيزان، برادران و خواهران، خدا مي‌داند اکنون که اين سطور را براي آنکه تقديم خدمت شما بنمايم مي‌نويسم، جمال ماه رمضان را چنان زيبا و عالم‌آرا مي‌بينم و از آن به‌‌قدري احساس لذت و ايمان مي‌نمايم که خود را از توصيف آن عاجز مي‌يابم من بايد بگويم اگر امثال اين بنده حقير ناچيز اين ماه شريف را به اين جمال مي‌بينيم، اهل‌الله و کساني که بيشتر و بيشتر به معاني اين ماه و آداب و برنامه‌هاي آن آگاهي دارند آن را در چه جمالي مي‌بينند.

حضرت رسول اکرم (ص)، و ائمه طاهرين علیهم‌السلام اين ماه عزيز را در چه جمالي ديده و مي‌بينند که در عين حال بخشي و جلوه‌اي از جمال اسلام است.

برادران و خواهران به اين دين و به اين افتخارات، به اسلام، به قرآن به هويت اسلامي، به عزت اسلامي خود، به ماه رمضان، به ولايت اهل‌بيت علیهم‌السلام، بباليد. در اين ماه مبارک با اسلام، با قرآن با احکام خدا تجديد عهد نماييد؛ (وَلِلّهِ العِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤمِنينَ)[2] عزت اسلامي، دين خدا و اخلاق و سنت‌هاي اسلامي را عزيز و گرامي بداريد. در مساجد و مراسم اين ماه شرکت نماييد و شکوه التزام خود را به دين و شعائر اسلام نشان بدهيد؛ در هر کجا و در هر شهر و روستا هر مسجدي را اهلش خالي بگذارند، آن مسجد به خدا از اهلش شکايت مي‌نمايد.[3]

فاضل‌ترين اعمال در اين ماه و در همه ماه‌ها ترک گناه، ترک حرام، ترک معصيت است، مواظب و مراقب خود باشيد، دشمنان اسلام براي ضربه زدن به حيثيت اسلامي ما کمين گرفته و دائماً در توطئه هستند؛ به اسم آزادي، به اسم حقوق بشر، به اسم تساوي زن و مرد و به اسم‌هاي ديگر مي‌خواهند ما را از اسلام جدا کنند و به شخصيت اسلامي ما ضربه بزنند، با ايادي خود، با قلم‌هاي مسموم، با تبليغات، با اختلاط زن و مرد، با زير سؤال بردن احکام خدا معروف را منکر و منکر را معروف جلوه مي‌دهند؛ به هوش باشيد، در جاي خود بايستيد، سنت‌هاي اسلامي را محکم نگاه داريد؛ دشمن موسيقي را به اسم هنر، بي‌بندوباري و بي‌اعتنايي به احکام و آداب را به اسم آزادي ترويج مي‌نمايد.

ديگران اگر در تکنيک و صنعت و زور و استيلا و استکبار قدرت يافته‌اند و با اين زور و قلدري مي‌خواهند فرهنگ منحط و فاسد خود را بر دنيا حاکم کنند، در اخلاق، در انسانيت در حيا و شرافت و وجدان و کرامت بشري بسيار پست و پوچ و بي‌محتوا و مصداق (يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ)[4] و (... أُولَئِكَ كَالأنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ [5]) مي‌باشند، ارزش‌هايشان ضدارزش و هنرهايشان عيب است، در برابر چشم ميلياردها انسان مظالمي که در تاريخ بشريت بي‌سابقه است، مرتکب مي‌شوند و از کسي حيا نمي‌کنند و خود را متمدن مي‌شمارند.

در چنين دنيايي مؤمنان به اسلام و احکام اسلام بينديشند و در حفظ مواقف و مواضع اسلامي سستي نکنند. اين وعده خداست بايد هشيار باشند، هم بر خود واجب بدانند که در برابر اين زورگويي‌ها آماده دفاع باشند و به هر سلاح لازم مسلح باشند و هم خطر هجوم‌هاي به اصطلاح فرهنگي آنها را به اسلام و به اخلاق و آداب و سنن اسلامي کم نگيرند و استقلال اسلامي خود را در برابر دشمنان حتي در ظاهر لباس و عادات متعارف حفظ نمايند و فقط به اسلام و احکام اسلام بينديشند و در حفظ مواقف و مواضع اسلامي سستي نکنند، اين وعده خداست: (وَلا تَهِنُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ[6] ).[7]