پنجشنبه: 9/فرو/1403 (الخميس: 18/رمضان/1445)

در هفدهم ‌یا نوزدهم ماه مبارك رمضانِ سال دوّم هجرت، غزوه بدر اتّفاق ‌افتاد.[1]

این غزوه، نخستین مقابله سپاه اسلام با كفر و نبرد اهل‌توحید با اهل‌شرك بود. مشركان در این جنگ، از جنبه ساز و برگ و اسلحه و مهمّات بر مسلمانان برتری داشتند و نفرات و افراد آنها تقریباً، سه برابر سپاه اسلام بود. پیروزی سپاه اسلام در این جنگ، برای آینده اسلام، از ارزش و اهمیّت ویژه‌ای برخوردار بود و در تعیین مسیر تاریخ اسلام، به‌حسب ظاهر تأثیر فراوان داشت.

قهرمان و یگانه مجاهد و فداكارِ این غزوه و غزواتِ دیگر، امیرالمؤمنین (ع) بود. با اینكه هنوز سنّ آن حضرت به بیست نرسیده و پیش از این غزوه در جنگ و نبرد دیگری شركت نكرده بود، مردانگی‌ها و شجاعت‌هایی كه از او ظاهر شد، از افراد باسابقه و رزمندگان و مردان سالخورده ظاهر نگشت.[2]

 
[1]. مفید، مسارالشیعه، ص25؛ بهائی، توضیح‌المقاصد، ص23.
[2]. مفید، الارشاد، ج1، ص67 - 78.  
نويسنده: 
کليد واژه: